آشنایی با پردازنده : ترانزیستور (TRANSISTOR)

اندازه ریز پردازنده ها (microprocessors)، نسبت به قدرت محاسبات آنها، هر روز کاهش می یابد. دلیل این کاهش اندازه، پیشرفت های مداوم تکنولوژی می باشد که اجازه می دهد تا ترانزیستورها را در ابعاد میکروسکوپی در یک مدار نزدیک یکدیگر قرار دهند. در دهه 1960، ترانزیستورها راه را برای رادیوها، ماشین حساب ها و سایر دستگاه های الکترونیکی هموار کردند. در موقعیتی که کامپیوترهای اولیه فضاهایی به اندازه یک ورزشگاه را پر می کردند و ده هزار لامپ خلاء داشتند، امروزه بیش از یک میلیارد ترانزیستور را می توانند در فضای خیلی کوچکی جا بدهند.

ترانزیستور مدار اصلی موجود در ریزپردازنده ها می باشد و برای مقاصد مختلفی از آن استفاده می گردد، اما عملکرد اصلی ترانزیستور ذخیره سازی یک ولتاژ الکتریکی می باشد که معادل یک بیت می باشد. ترانزیستور مانند یک لامپ برق، عمل می کند، در داخل ترانزیستور ولتاژ سطح بالا به معنای روشن بودن لامپ و ولتاژ سطح پایین به منزله خاموش بودن لامپ می باشد. با این وجود، برخلاف کلید روشن و خاموش لامپ ها، ترانزیستور هیچ بخش متحرکی ندارد، به صورت الکتریکی شارژ آن روشن و خاموش می شود تا نمایانگر 0 و 1 که اعداد باینری می باشند، گردد.

تعداد ترانزیستورهایی که در یک مدار مجتمع قرار می گیرند، ظرفیت پردازنده را تعیین می کنند. ریز پردازنده های (microprocessors) مدرن بیش از میلیون ها میلیون، ترانزیستور در داخلشان وجود دارد، که منبع قدرت محاسباتی آنها می باشد. به عنوان مثال پردازنده پنتیوم 3 (Pentium III) در حدود ده میلیون ترانزیستور در داخل خودش داشت و پردازنده های موجود در سوپر کامپیوتر ها و رایانه های بزرگ، بیش از میلیاردها ترانزیستور دارند.

برای مشاهده فهرست آموزش های این دوره آموزشی بر روی لینک زیر کلیک کنید :