دستور Ping معمولا برای بررسی خطاهای شبکه مورد استفاده قرار می گیرد و یک ابزار کاربردی برای بررسی این است که ببینیم یک بسته از یک سیستم به سیستم (این سیستم می تواند در شبکه داخلی و یا Internet باشد)دیگر بدون خطا ارسال می شود یا خیر. تصور کنید وقتی دستور Ping اجرا می شود چه اتفاقاتی درحال رخ دادن است. مثلا کاربر آدرس 8.8.8.8 کش سرور گوگل را پینگ می کند با اجرای این دستور توسط کاربر، دستور از کامپیوتر کاربر برای سوئیچ شبکه ارسال می شود و از سوئیچ به دست Router می رسد و از آنجا برای کامپیوتر یا هر دستگاه دیگری که در شبکه است ارسال می شود و هنگامی که دستور پینگ با موفقیت به دست سیستم مقصد رسید یک پیغام موفقیت آمیز بودن برای سیستم کاربر استفاده می شود که این پیغام Reply است و تعداد پکت های ارسالی در دستور ping به صورت پیشفرض 4 است یعنی تعداد 4 پکت برای سیستم مقصد ارسال می کند و باید 4 پاسخ از سیستم مقصد در پاسخ این دستور ping هم دریافت کند. و حد زمان بین هر ping زمان تاخیر یا latency است. این مدت زمان(TTL) بر حسب ms است و پکت های ارسالی هم بر حسب بایت هستند.







اگر پکت های دستور ping به سیستم مقصد نرسد و یا اینکه پکت ها به سیستم مقصد برسند و سیستم به هر علتی قادر به پاسخگویی به دستور ping نباشد پیغام no reply یا request timed out و یا Destination is unreachable نمایش داده خواهد شد.



دستور Ping یکی از پرکاربردترین و پراستفاده ترین دستورات در بین ITMAN ها است و از این دستور برای Troubleshooting و چک کردن ارتباطات و خیلی موارد دیگر استفاده می شود. کارکنان IT که هیچ ، اما برای شما کاربران خانگی استفاده از این دستور زیاد سخت نیست به سادگی می توانید ارتباط اینترنت خود را چک کنید که آیا اینترنت دارید یا خیر
CMD ویندوز را اجرا کنید و در آن:
Ping 8.8.8.8
و یا
4.2.2.4 ping
را تایپ و Enter کنید و باید مطابق شکل بالاتر پیغام Reply را دریافت کنید به TTL حتما دقت کنید اگر مقدار TTL زیاد باشد شاید اینترنت داشته باشید و ارتباط برقرار باشد ولی انگار ندارید چون هر چه TTL بیشتر شود به معنی پایین بودن سرعت اینترنت است.