همۀ سیگاری ها به دلایل احمقانه ای سیگار کشیدن را شروع می کنند. هیچ کس مجبور نیست. تنها دلیلی که هر سیگاری به سیگار کشیدن ادامه می دهد، حال آن فرد یک سیگاری گاه به گاه باشد یا اینکه یک سیگاری قهار، اینست که به آن هیولای کوچک (نیکوتین) تغذیه برساند.





کل داستان سیگار کشیدن یک مجموعه از معماهای پیچیده است. همۀ سیگاری ها در اعماق قلبشان می دانند که فریب خورده و احمق هستند، و در دام یک چیز شیطانی افتاده اند. با این حال، من فکر می کنم تاثر آورترین جنبۀ سیگار کشیدن اینست که یک سیگاری سعی می کند با لذت بردن از سیگار به آرامش برسد، همان آرامشی که قبل از اینکه در دام سیگار بیفتد خودش در اختیار داشته است.

این احساس مانند اینست که دزدگیر ماشین همسایه شما تمام روز صدا بدهد، و یا مشکلات مشابه دیگری که مدام در تشدید هستند و شما را به هم می ریزند. ناگهان آن صدا متوقف می شود، آن احساس فوق العاده آرامش در اینجا تجربه می شود. این احساس در واقع آرامش نیست، بلکه پایان یافتن یک مشکل است.

قبل از اینکه ما در زنجیر نیکوتین گیر کنیم، بدن ما کامل بوده است. هنگامی که نیکوتین را به بدنمان تحمیل می کنیم، و بعد از اینکه سیگار را تمام می کنیم و مدتی می گذرد، نیکوتین شروع به ترک بدن ما می کند، ما رنج های علائم ترک را احساس می کنیم، البته نه درد فیزیکی، بلکه احساس فقدان چیزی را خواهیم داشت. ما حتی از وجود آن آگاه هم نیستیم، اما او مانند یک شیر آب که مدام چکّه می کند در بدن ما وجود دارد. ذهن عقلانی ما آن را درک نمی کند. نیازی هم ندارد که درک کند. تنها چیزی که ما میخواهیم یک نخ سیگار است، و هنگامی که آن را روشن می کنیم، اشتیاق موقتاً از بین می رود، و ما برای مدتی احساس آرامش و اعتماد به نفس می کنیم، درست مانند آن احساسی که قبل از معتاد شدن داشتیم. هر چند، این حس رضایت موقتی است، زیرا برای رفع این اشتیاق شما مجبور هستید که نیکوتین بیشتری را دوباره به بدنتان برسانید. به محض اینکه سیگار را خاموش می کنید، اشتیاق دوباره شروع می شود، و این زنجیره مدام ادامه می یابد. این زنجیره تا آخر عمر شما ادامه خواهد داشت، مگر اینکه آن را جایی قطع کنید.

کل داستان سیگار کشیدن مثل اینست که شما کفش یا لباس تنگ بپوشید و در اینصورت تنها زمانی احساس لذت خواهید کرد که آن کفش و لباس را در آورید. سه دلیل اصلی وجود دارد که چرا سیگاری ها مساله را به این شکل نمی بینند.

1. از زمان تولدمان، ما هدف شستشوی مغزی بوده ایم و به ما اینطور القاء کرده اند که سیگاری ها از آن دو شاخه ای که در دستشان دارند لذت زیادی را می برند. چرا ما نباید آنها را باور کنیم؟ چرا باید بپذیریم که آنها پول خود را هدر می دهند تا خودشان را در معرض ریسک های خطرناکی قرار بدهند؟
   


2. به دلیل اینکه ترک سیگار هیچ درد فیزیکی ندارد و فقط ایجاد یک حس فقدان، ناامنی، گرسنگی و استرس طبیعی می کند، ما میل پیدا می کنیم که آن را روشن کنیم. ما تمایل داریم که این مساله را عادی جلوه بدهیم.
   


3. با این حال، دلیل اصلی اینکه سیگاری ها نمی توانند ماهیت اصلی سیگار را به وضوح ببینند اینست که وارونه عمل می کند. هنگامی که شما مشغول سیگار کشیدن نیستید از جای خالی آن رنج می برید، اما از آنجا که فرآیند به دام افتادن خیلی نامحسوس و تدریجی است، ما آن را عادی احساس می کنیم، و هیچ وقت خودمان را به خاطر سیگار قبلی سرزنش نمی کنیم. لحظه ای که شما سیگار را روشن می کنید، شما تقریباً یک تقویت فوری دریافت می کنید و واقعاً عصبانیتتان کاهش می یابد و آرامش می یابید و برای همین سیگار نزد شما اعتبار می یابد.
   

ادامه فصل 6 در بخش بعدی ...

---

قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 6 . اعتیاد به نیکوتین (1)

---

بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 6 . اعتیاد به نیکوتین (3)