بیشتر سیگاری ها، از فرآیند پیشرفت تدریجی گرسنگی ریه ها برای اکسیژن و مواد غذایی آگاهی دارند. با این حال معمولاً از تاثیر این مساله بر روی سطح انرژی خود آگاه نیستند.





یکی از ظرافت هایِ تلۀ سیگار اینست که تاثیرات آن بر روی ما چه فیزیکی و چه ذهنی، خیلی تدریجی و نامحسوس می باشد، به نحوی که ما از آنها آگاه نمی شویم و به صورت عادی با آن مواجه می شویم.

این فرآیند بسیار شبیه اثرات عادتهای بد غذا خوردن است. شکم ما آنقدر تدریجی شبیه قوری می شود که ما هیچ هشداری دریافت نمی کنیم. ما به افرادی که به شدت اضافه وزن دارند نگاه می کنیم و با تعجب از خودمان می پرسیم، چطور آنها به خودشان اجازه داده اند که به این وضعیت برسند.

اما تصور ما اینست که این اتفاق یک شبه افتاده است. شما با وزن مناسب، بدن تر و تمیز، عضلات زیبا و بدون حتی یک گرم چربی اضافه به خواب می روید. وقتی که از خواب پا شدید، با اضافه وزن، چربی فراوان و شکمی شبیه قوری مواجه می شوید. به جای اینکه با احساسی پر از سرحال بودن و انرژی از خواب بیدار شوید، با احساس بدبختی و سستی و بی حالی به سختی چشمانتان را باز می کنید. شما با دیدن خودتان وحشت زده می شوید و با خودتان فکر می کنید که در طول شب گذشته چه بیماری وحشتناکی گرفته اید. درست است، این مساله دقیقاً بیماری است. منتهی واقعیت اصلی اینست که به جای اینکه در طول یک شب اتفاق بیفتد در طول 20 سال تدریجاً به وضعیت فعلی رسیده اید.

سیگار کشیدن هم همینطور است. اگر من می توانستم شما را از نظر ذهنی و بدنی، فوراً به وضعیت 3 هفته بعد از ترک سیگار ببرم، این تنها چیزی بود که برای متقاعد کردن شما به ترک سیگار باید انجام می دادم. شما ممکن است فکر کنید: "آیا واقعاً اینقدر احساس خوبی خواهم داشت؟" یا "آیا من واقعاً اینقدر غرق شده ام؟" من تاکید می کنم که منظورم فقط این نیست که شما احساس کنید سالم تر و پر انرژی تر هستید، بلکه چقدر مطمئن تر و آرام تر و با توانایی بیشتر در تمرکز کردن، خواهید بود.

به عنوان یک نوجوان، می توانم به خاطر بیاورم که در اطراف آن عجله فراوانی داشتم تا فقط در دام جهنمی اش بیفتم. در طول سی سال عجیب، من خسته و بی حال بودم. من در تقلا بودم تا در ساعت 9 صبح از خواب بیدار شوم. بعد از عصرانه، روی مبل می نشستم و تلویزیون تماشا می کردم، و بعد از 5 دقیقه از خواب گردنم کج می شد. از آنجا که پدر من هم همینطور بود، تصور من این بود که این رفتار عادی است. من به این باور رسیده بودم که انرژی برای کودکان، نوجوانان و نهایتاً افراد زیر 20 سال است.

مدت کوتاهی پس از آنکه من اشعۀ آخرین سیگار را خاموش کردم، از آن گرفتگی های خِلطی رهایی پیدا کردم و سرفه های من ناپدید شدند، و از آن به بعد دیگر تنگی نفس و یا حملات برونشیت نداشتم. علاوه بر اینها چیزی واقعاً شگفت انگیز و غیر منتظره نیز اتفاق افتاد. من کم کم متوجه شدم که صبحها ساعت 7 از خواب بلند می شود و احساس این را دارم که کاملاً خستگی ام برطرف شده است، در ضمن پر از انرژی نیز هستم، واقعاً هم دوست دارم تا پیاده روی و یا شنا کنم. در 48 سالگی من نمی توانستم یک قدم بدوم، یا ذره ای شنا کنم. فعالیت های ورزشی من به بولینگ سبز، که معمولاً به بازی پیرمردها معروف است، و برخی اوقات هم گلف که البته با خودروهای مخصوص این بازی جابجا می شدم، محدود می شدند. در سن 60 سالگی دو یا سه مایل در روز پیاده روی می کردم، بیش از نیم ساعت ورزش مداوم می کردم و حدود بیست دقیقه هم شنا می کردم. انرژی چیز فوق العاده ای است، و هنگامی که از لحاظ فیزیکی و ذهنی احساس قوی بودن داشته باشید، زندگی یک احساس عالی به شما خواهد داد.

مشکل اینست که هنگامی که سیگار را ترک می کنید، بازگشت سلامتی جسمی و روانی شما نیز تدریجی است. درست است که هیچ چیزی به اندازۀ لغزیدن در داخل یک گودال به آهستگی پیش نمی رود، اما یادتان باشد که اگر شما بخواهید با استفاده از روش مبتنی بر شوک و ارادۀ قوی سیگار را ترک کنید، هر گونه سلامتی و یا سود مالی که کسب کنید، در سایۀ احساس افسردگی که شما را فرا خواهد گرفت، نابود می شود.

متاسفانه من قادر نیستم تا جسم و ذهن شما را فوراً به وضعیت سه هفته بعد از ترک سیگار ببرم. ولی شما خودتان می توانید! شما به طور غریزی می دانید که آنچیزی که من به شما می گویم صحیح است. تنها کاری که باید انجام بدهید اینست که: از قدرت تخیّل خود استفاده کنید!

---

قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 17 . سلامتی (8)

---

بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 19 . من را آرام می کند و به من اعتماد به نفس می دهد