خیلی از سیگاریها یک ماشین جدید می خرند و در داخل آن از کشیدن سیگار خودداری می کنند. سیگاریها به سوپر مارکت ها، تئاترها، بیمارستان ها، دندانپزشکی ها و ... می روند و بدون اینکه رنج و عذاب سختی را متحمل شوند چند ساعت بدون سیگار ماندن را به راحتی تجربه می کنند. خیلی از سیگاریها در طول ساعات کاری مجبور هستند که سیگار نکشند. حتی در داخل مترو، تابحال گزارش نشده که سیگاری ها شورش کرده باشند. سیگاری ها معمولاً به صورت پنهان از کسانی که به آنها می گویند نمی توانند سیگار بکشند خُرسند هستند. در واقع سیگاری ها از اینکه یک دورۀ نسبتا طولانی نتوانند سیگار بکشند مخفیانه لذت می برند. این مساله به آنها امید می دهد که شاید یک روز دیگر هرگز سیگار نکشند.





مشکل واقعی در هنگام ترک سیگار مسالۀ شستشوی مغزی است. توهم اینکه سیگار یک نوع حامی است و یا اینکه نوعی پاداش است که ما بخودمان می دهیم و زندگی هرگز بدون آن نمی تواند به همان شکل باشد. کاهش مصرف سیگار به شما احساس نا امنی و بدبختی می دهد، و شما را متقاعد خواهد ساخت که سیگار با ارزش ترین چیز در این جهان است، برای همین دیگر هرگز بدون آن احساس شادی نخواهید کرد.

هیچ چیز تلخ تر از این نیست که یک سیگاری بخواهد مصرفش را کاهش دهد. او از این توهم رنج می برد که هر چقدر کمتر سیگار بکشد، کمتر هم تمایل به سیگار خواهد داشت. در حقیقت کاملاً عکس این مساله صحت دارد. هر چقدر کمتر سیگار بکشد، رنج های ترک را مدت زمان بیشتری تحمل خواهد کرد. هر چقدر بیشتر از سیگارها لذت ببرد، جدا شدن از آنها ناراحت کننده تر و سخت تر هم خواهند شد. در واقع او هرگز دیگر ترک نخواهد کرد. چون طعم و مزه و لذت سیگارها هیچ وقت اینقدر دلچسب نبوده است. اگر سیگاریها فقط بخاطر لذت بردن سیگار می کشیدند هیچ شخصی هرگز بیش از یک سیگار نمی کشید. شما به این باور رسیده اید که دشوار است؟ خوب، بیایید درموردش صحبت کنیم. کدام سیگار بدمزه ترین است؟ درست است، همان سیگار اول صبح، همان سیگاری که اگر زمستان باشد ما را به سرفه و خلط می اندازد. کدام سیگار با ارزش ترین سیگار برای یک فرد سیگاری است؟ درست است، همان سیگار اول صبح! حالا آیا واقعاً باور دارید که به خاطر لذت بردن از مزه و بویش سیگار می کشید. دلیل اصلی اینکه سیگار اول صبح بیشتر به شما لذت می دهد اینست که معمولاً بعد از 8 الی 10 ساعت کاهش نیکوتین در بدن، اشتیاق به نیکوتین در بدن بالا است و در واقع رنج های بیشتری را تسکین می دهد.

ضروری است که قبل از اینکه برای همیشه آخرین سیگار زندگی تان را خاموش کنید، همۀ توهمات سیگار کشیدن در ذهن شما از بین رفته باشد. تا زمانی که توهم اینکه شما از مزۀ برخی از سیگارها لذت می برید، از بین نرفته باشد، شما نباید آخرین سیگار خود را خاموش کنید، چون بعد از آن به جز اینکه دوباره به دام بیفتید، هیچ راه دیگری برای اثبات این مساله وجود ندارد. پس تا آن زمان فعلاً سیگارتان را روشن کنید، البته اگر سیگار روشنی در دست ندارید. شش کام عمیق و شکوهمند بگیرید و ریه را از دود پر کنید، و از خودتان بپرسید، چرا اینقدر مزۀ با شکوهی می دهد. شاید شما اعتقاد داشته باشید که فقط برخی سیگارها مزۀ خوبی دارند، مثل سیگار بعد از وعده های غذایی. اگر چنین است، چرا خودتان را اذیت می کنید و بقیه سیگارهایی را هم که لذت نمی دهند می کشید؟ شاید چون شما وارد عادت کشیدن مداوم آن شده اید؟ حالا با وجودیکه سیگارها ناخوش آیند هستند، چرا مردم باز وارد این عادت می شوند؟ چرا باید دو سیگار که از یک بسته یکسان خارج شده اند در دو زمان مختلف دو مزۀ متفاوت بدهند، چرا باید سیگارهای بعد از غذا و اول صبح مزۀ بهتری نسبت به بقیه سیگارها داشته باشند؟ مزۀ غذا بعد از کشیدن سیگار عوض نمی شود، پس چرا مزۀ سیگار بعد از خوردن غذا فرق می کند؟

ادامۀ فصل 23 در بخش بعدی ...

---

قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 23 . مراقب کاهش مصرف باشید (1)

---

بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 23 . مراقب کاهش مصرف باشید (3)