خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را
ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (3)
سیگاری فقط صبح یا فقط غروب. او نیمی از روز خودش را مجازات می کند تا در نیمۀ دیگر روز رنج های نبود نیکوتین را جبران کند. دوباره از این فرد هم سوال کنید، اگر از سیگار لذت می برد، پس چرا کل روز این کار را نمی کند، اگر از سیگار لذت نمی برد، پس چرا خودش را اذیت می کند.
سیگاریِ شش ماه روشن، شش ماه خاموش. (و یا هر وقت که بخواهم می توانم ترک کنم. من هزار بار این کار را کرده ام.) اگر او از سیگار کشیدن لذت می برد، پس چرا شش ماه این کار را متوقف می کند؟ اگر لذت نمی برد، پس چرا دوباره شروع می کند؟ حقیقت اینست که او هنوز هم در دام است. اگر چه او توانایی این را دارد که به سادگی از دردهای فیزیکی ترک سیگار خلاصی یابد، اما مشکل اصلی که همان شستشوی مغزی است هنوز در ذهن او برقرار است. او هر بار که ترک می کند امیدوار است که بزودی دوباره در دام بیفتد. خیلی از سیگاری ها به این شروع کننده ها و ترک کننده های دائمی، غبطه می خورند. آنها فکر می کنند، چقدر خوش شانس هستند که می توانند مصرفشان را کنترل کنند و هر زمان که بخواهند آن را ترک کنند و یا اینکه دوباره شروع کنند. آنچیزی را که آنها نمی توانند ببینند اینست که این افراد شروع کننده و متوقف کننده نمی توانند آن را کنترل کنند. هر وقت که سیگاری هستند، آرزو دارند که ای کاش نکشند. سپس وارد عذاب ترک سیگار می شوند. سپس احساس محرومیت و قربانی دادن می کنند و بعد از مدتی دوباره در دام می افتند. سپس آرزو می کنند که ای کاش در دام نمی افتادند. آنها بدترین حالت ممکن در جهان را دارند. وقتی که سیگار می کشند آرزو می کنند که ای کاش نمی کشیدند، هر وقت هم که غیر سیگاری می شوند آرزو می کنند که ای کاش سیگار می کشیدند. اگر به آن خوب فکر کنید، این مساله در تمامی طول دوران سیگاری بودن ما به همین شکل است. هر وقت که اجازۀ سیگار کشیدن داشته باشیم آرزو می کردیم که ای کاش نمی کشیدیم. فقط هر زمانی که نمی توانیم سیگار بکشیم، آنوقت است که سیگار برایمان ارزشمند می شود. این معمای غیر قابل حل وحشتناک سیگاری ها است. آنها نمی توانند هرگز پیروز این ماجرا شوند، زیرا آنها به خاطر یک افسانه دلتنگ هستند، بخاطر یک توهم. تنها یک راه برای برنده شدن وجود دارد و آن اینست که هم از سیگار کشیدن دست بکشیم و هم افسردگی آن توهم را متوقف کنیم!
سیگاریِ، من فقط در مناسبتهای خاص سیگار می کشم. بله، این روشی است که همۀ ما سیگاری ها به همان روش شروع کرده ایم. اما شگفت انگیز است که بدانید هر روز چه تعداد از این افرادی که فقط در برخی مناسبتها سیگار می کشند، به نقطه ای می رسند که در همۀ مناسبتها سیگار بکشند.
ادامۀ فصل 25 در بخش بعدی ...
قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (2)
بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (4)
سیگاریِ شش ماه روشن، شش ماه خاموش. (و یا هر وقت که بخواهم می توانم ترک کنم. من هزار بار این کار را کرده ام.) اگر او از سیگار کشیدن لذت می برد، پس چرا شش ماه این کار را متوقف می کند؟ اگر لذت نمی برد، پس چرا دوباره شروع می کند؟ حقیقت اینست که او هنوز هم در دام است. اگر چه او توانایی این را دارد که به سادگی از دردهای فیزیکی ترک سیگار خلاصی یابد، اما مشکل اصلی که همان شستشوی مغزی است هنوز در ذهن او برقرار است. او هر بار که ترک می کند امیدوار است که بزودی دوباره در دام بیفتد. خیلی از سیگاری ها به این شروع کننده ها و ترک کننده های دائمی، غبطه می خورند. آنها فکر می کنند، چقدر خوش شانس هستند که می توانند مصرفشان را کنترل کنند و هر زمان که بخواهند آن را ترک کنند و یا اینکه دوباره شروع کنند. آنچیزی را که آنها نمی توانند ببینند اینست که این افراد شروع کننده و متوقف کننده نمی توانند آن را کنترل کنند. هر وقت که سیگاری هستند، آرزو دارند که ای کاش نکشند. سپس وارد عذاب ترک سیگار می شوند. سپس احساس محرومیت و قربانی دادن می کنند و بعد از مدتی دوباره در دام می افتند. سپس آرزو می کنند که ای کاش در دام نمی افتادند. آنها بدترین حالت ممکن در جهان را دارند. وقتی که سیگار می کشند آرزو می کنند که ای کاش نمی کشیدند، هر وقت هم که غیر سیگاری می شوند آرزو می کنند که ای کاش سیگار می کشیدند. اگر به آن خوب فکر کنید، این مساله در تمامی طول دوران سیگاری بودن ما به همین شکل است. هر وقت که اجازۀ سیگار کشیدن داشته باشیم آرزو می کردیم که ای کاش نمی کشیدیم. فقط هر زمانی که نمی توانیم سیگار بکشیم، آنوقت است که سیگار برایمان ارزشمند می شود. این معمای غیر قابل حل وحشتناک سیگاری ها است. آنها نمی توانند هرگز پیروز این ماجرا شوند، زیرا آنها به خاطر یک افسانه دلتنگ هستند، بخاطر یک توهم. تنها یک راه برای برنده شدن وجود دارد و آن اینست که هم از سیگار کشیدن دست بکشیم و هم افسردگی آن توهم را متوقف کنیم!
سیگاریِ، من فقط در مناسبتهای خاص سیگار می کشم. بله، این روشی است که همۀ ما سیگاری ها به همان روش شروع کرده ایم. اما شگفت انگیز است که بدانید هر روز چه تعداد از این افرادی که فقط در برخی مناسبتها سیگار می کشند، به نقطه ای می رسند که در همۀ مناسبتها سیگار بکشند.
ادامۀ فصل 25 در بخش بعدی ...
قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (2)
بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (4)
نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)
دیدگاه خود را ثبت کنید: