عملیات تفریق معمولاً دومین عملیاتی است که یاد می گیرید، و از عملیات جمع سخت تر نیست. با این حال یک احساس منفی نسبت به عملیات تفریق وجود دارد و این احساس منفی به دلیل اینست که چه کسی بیشتر دارد و چه کسی کمتر. فرض کنید من و شما در یک باشگاه ورزشی مشغول دویدن بر روی تردمیل هستیم. من اولش خیلی خوشحال هستم، چون توانسته ام 3 مایل بدوم، اما بعدش شما شروع به لاف زدن می کنید که توانسته اید 10 مایل بدوید. شما تفریق می کنید و بعد به من می گویید که باید خیلی تحت تاثیر قرار بگیرم که 7 مایل کمتر از شما دویده ام. (اما با یک نگرش اینچنینی، اگر بعد از دوش گرفتن دیدید که کتانی های شما پر از مایع دستشویی شده است، زیاد سورپرایز نشوید!)





تفریق هم مانند جمع، فقط یک علامت دارد: علامت منها (-). به عنوان مثال:

4 – 1 = 3

14 – 13 = 1

93 – 74 = 19

یکی از چیزهایی که احتمالاً در مورد تفریق کردن شنیده اید، اینست که شما نمی توانید بیشتر از مقدار موجود برداشت کنید. در این وضعیت عدد دوم نباید از عدد اول بزرگتر باشد. و اگر هر دو عدد یکسان باشند، نتیجه تفریق همیشه 0 خواهد شد. برای مثال:

3 – 3 = 0

11 – 11 = 0

1776 – 1776 = 0

بعدها، شخصی خبر مهمی می آورد که شما می توانید بیشتر از مقدار موجود هم بردارید. در اینصورت به نتیجه ای منفی می رسید که در واقع عددی کوچکتر از صفر می باشد:

4 – 5 = –1

10 – 13 = –3

88 – 99 = –11

برای مشاهده چگونگی کار با اعداد منفی در خط اعداد می توانید فصل 1 را ببینید. همینطور در فصل 4 جزئیات بیشتری از اعداد منفی و چهار عملیات اصلی را مطرح خواهم کرد.