خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را


تفاوت ورژن های مختلف RIP چیست

تفاوت ورژن های مختلف RIP چیست
در پروتکل مسیریابی RIP، سه نوع ورژن RIPv1 و RIPv2 و RIPng وجود دارد که در هر سه مورد در این پست صحبت خواهیم کرد. توجه داشته باشید که RIP یک Routing protocol ایست که امروزه از آن استفاده نمی شود و به جای پروتکل های مسیریابی بهتر و کار آمد تری وجود دارد که از آنها استفاده می شود ولی کماکان در دوره های CCNA سیسکو تدریس و گفته می شوند پس نیاز است که در مورد RIP و همینطورر ورژن های آن بدانیم. از Dynamic Routing protocol ها، اولین پروتکل مسیریابی که در دوره CCNA یاد می گیرید، همین پروتکل RIP است. حالا ما به بررسی ورژن های آن می پردازیم ولی خود RIP را در دوره CCNA آموزش می بینید.

سیستم یکپارچۀ سازمانی راهکار




تمام ورژن های پروتکل RIP، در دسته distance vector protocols قرار دارند. . پروتکل هایی مثل RIP که در الگوریتم های مسیریابی Distance vector جای دارند، تعداد روترهای سر راه برای آنها مهم است و اصلا همین عامل در تعیین بهترین مسیر در این پروتکل مسیریابی نقش ایفا می کند. قبلا در خصوص متریک مقاله ای را در سایت تهیه و تدوین کرده ایم. Metric در پروتکل مسیریابی RIP، Hop Count است. Hop Count فاصله یک روتر تا روتر بعدی است که در الگوریتم های Distance vector، نهایتا می توانیم 15 روتر داشته باشیم.
این سه ورژن از RIP، اشتراکاتی به هم دارند که اولا با استفاده از الگوریتم Bellman-Ford مسیرها را محاسبه می کنند، دوما باید در بازه های زمانی 30 ثانیه ای، routing table خود را به روترهای مجاور Advertise کنند و سوما اینکه همانطور پیشتر گفته شدف نهایتا تا 15 روتر می توانید در این روتینگ پروتکل داشته باشید.
اما طبق موضوع پست، قرار است به بررسی تفاوت های ورژن های مختلف RIP بپردازیم.


RIP v1

RIP v1 فقط Route های Classful را می شناسد و اصلا Classless عمل می کند. مثلا آدرس ها را بصورت Class A، Calss B، Class C ... می شناسد. به عنوان مثال، شما در دوره نتورک پلاس کاملا به کلاس بندی آدرس های IP آشنا شده اید و مثلا آدرس کلاس A از 1 تا 127 می باشد(بصورت Decimal) و Subnet mask آن 255.0.0.0 است. مثلا در معرفی شبکه ها در RIP V1، شما بصورت Classless نمی توانید شبکه معرفی کنید. مثلا شبکه 10.10.10.15 با ماسک 255.255.255.0 را نمی توانید به این صورت معرفی کنید. حتی اگر به همین شکل نتورک ها را در RIPv1 معرفی کنید باز بصورت Classfull آن را شناسایی می کند و مشکلاتی را برای شما بوجود خواهد آورد. Rip V1 به هیچ عنوان Subnet mask ها را Advertise نمی کند چون فرض را به Classfull بودن مسیرها و شبکه ها گذاشته است.
RIP V1 از authentication برای Update messege پشتیبانی نمی کند. در ضمن نحوه Advertise کردن routing table بصورت Broadcase می باشد.

RIP v2

بر عکس RIP v1 که Classfull بود، RIP v2 بصورت Classless هم می تواند عمل کند. یعنی از variable-length subnet masking یا VLSM پشتیبانی می کند. RIP v2 بر عکس RIP v1، اقدام به ارسال Subnet mask هم در update message ها خواهد کرد. RIP v2 از از authentication برای Update messege پشتیبانی می کند(plain-text یا MD5). Authentication به اینکه Update messege ها از سمت منابع مجاز ارسال می شوند کمک می کند. در جهت کاهش مصرف Resource و همچنین افزایش امنیت بصورت Muticast جداول مسیریابی Advertise می شوند(از رنج 224.0.0.9) در حالی که در RIP v1 بصورت broadcast اینکار انجام می شد.
RIP v2 در شبکه های کوچک و Flat و همینطور در لایه Edge شبکه های بزرگ به دلیل سادگی در پیاده سازی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

RIPng

RIPng اساسا با همان روش RIP v2 کار می کند که فقط یک استثنا دارد. RIPng فقط می تواند در شبکه های IPv6 اجرا شود.
علاوه بر این، از طول IP address های مختلف استفاده می کند. RIPng از IP address های 128 بیتی استفاده می کند و در حالی بود که Rip v2 از IP Address های 32 بیتی استفاده می کند(ipv6 بصورت 128 بیتی و ipv4 بصورت 32 بیتی است). ضمن اینکه RIPng، فرمت packet ها متفاوت از RIP v2 است.

نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)

دیدگاه خود را ثبت کنید:

انتخاب تصویر ویرایش حذف
توجه! حداکثر حجم مجاز برای تصویر 500 کیلوبایت می باشد.


دسته بندی مطالب خوش آموز