امروز موضوعی را با شما می خواهم مطرح کنم که مدتهای زیادی است با آن درگیر هستیم و البته این مساله خاص کشور ما هم نیست و به نوعی معضلی در تمامی کشورهای جهان است. موضوع طرفداران شرکتهای تکنولوژی، آنهم بصورت دو آتیشه و کاملا تعصبی. شوخی هم ندارند. یعنی مساله از پرسپولیس و استقلال هم فراتر است، حتی از ال کلاسیکو و تقابل رئال و بارسلونا هم جدی تر است.

کودن های مدرن (البته به تصور خودشان مدرن)

طرفداران دو آتیشه شرکتهای تکنولوژی که خیلی هم متعصب هستند و حتی اگر پای کامنتهای آنها در بحثهای مختلفی که در سایتهای مربوط به اخبار فناوری فعالیت می کنند، بنشینی، خواهی دید که خیلی وقتها کار به فحش و فحش کاری هم میرسد. بیایید به چند تا از این کامنتها که از سایتهای مختلف برایتان جمع آوری کرده ام یک نگاهی بیندازید.

نمونه ای از کامنت های فن های شرکتهای تکنولوژی

سخنی در مورد نظرات فن های شرکتهای تکنولوژی

نمونه اینگونه نظرات خیلی زیاد است و بنده صرفا به چند نمونه کوچک اشاره کردم تا به قول معروف مشت نمونه خروار باشد. این را هم داخل پرانتز بگویم که برخی نظرات آنقدر تند بود و حرفهای زننده داخلش داشت که اساسا نمی توانستم منعکسش کنم. خودتان اگر وقت کردید یک سری به این دعواهای فن های تکنولوژی بیندازید و ببینید که چطور از خجالت یکدیگر در می آیند.

اما براستی چرا؟

چرا باید فلان شرکت کره ای، یا فلان شرکت آمریکایی، یا فلان شرکت ژاپنی، و ... باید برای جوانان ما و حتی جوانان بقیه جاهای دنیا اینقدر مهم باشد که سر تعصبش به همدیگر فحش و فحش کاری کنند.

آتش این جنگ از کجا شروع شده؟

اساسا ایجاد حس وفاداری در مشتریان، یک ترفند بازاریابی است که شرکتهای بزرگ از آن بهره می برند، حتی خود این شرکتها با استفاده از تبلیغات مستقیم و غیر مستقیم سعی دارند تا بر طبل این جنگ مدام بکوبند، تا بازار خودشان بیشتر رونق بگیرد.

البته این وفاداری ها بیشتر از اینکه به نفع مشتریها و مصرف کننده ها باشد، همیشه به نفع کمپانی ها تمام می شود. این مقایسه ها و دعواها تا حدی پیش رفته که برای قضاوت بین این شرکت ها، شرکتهای مستقلی که حکم قاضی این دعوا را دارند ایجاد شده اند. اینها را بنچمارک می نامند. کار بنچمارک ها چیست؟ کار آنها مقایسه کیفیت بین محصولات شرکتهای مختلف است. کافیست یک بنچمارک معتبری یک مقایسه جدید بین دو محصول معروف مثلا اپل و سامسونگ معرفی کند و لابلای مقایسه دو تا آپشن فلان گوشی از بهمان گوشی بهتر باشد. آنوقت است که فن های با غیرت یورش می برند و تا می توانند برند رقیب را می کوبند.

البته بنده با کلیت این داستان مخالف نیستم و در نوع خودش بعضی وقتها می تواند حتی جالب و سرگرم کننده نیز باشد. آنچه باعث حساسیت من شده است و این مقاله را نوشته ام اینست که این جور افراد خیلی خود را افراد بروز و به قول معروف تکنولوژی محوری می دانند. و تصورشان هم بر اینست که تکنولوژی و فناوری در این خلاصه می شود که مثلا بیاییم و به خود ببالیم که شرکتی که ما طرفدار پر و پا قرصش هستیم یک مدل گوشی زده که دوربینش 1 مگا پیکسل بالاتر از دوربین شرکت رقیب است.

چرا اینگونه فن های متعصب را کودن نامیدم؟

اساسا یک رابطه مستقیمی بین میزان حماقت و میزان تعصبات برقرار است. بطور کلی علم ثابت کرده است، هر چقدر که انسان در یک زمینه ای متعصب تر باشد، به همان نسبت هم در آن زمینه کودن تر است.

اساسا علم و نگاه علمی، نگاه شکاکانه و محتاطی است و همه چیز را نسبی می سنجد. اینکه شما با اقتدار کامل طرفدار یک کمپانی باشید بیشتر از اینکه بیانگر تحلیل دانش محور شما باشد، بیانگر تحلیل تعصب محور شما می باشد و طبیعتا هم بیانگر درصد کم دانشی شما نسبت به آن قضیه می باشد.

استیوجابز یا بیارنه استراستراپ؟ کدام را می شناسید؟

بگذارید جواب شما را پیش بینی کنم. قطعا استیو جابز. چرا؟ بخاطر تاثیر گذاری بالای او، البته در ظاهر امر.
بیارنه استراستراپ (Bjarne Stroustrup) خالق زبان برنامه نویسی ++C است. یکی از تاثیر گذارترین شخصیتهای دنیای کامپیوتر. دانشمند بزرگی که یکی از بزرگترین و تاثیر گذارترین کارها را در زمینه فناوری کامپیوتری انجام داده است. سوال من اینست چرا او را نمی شناسید و در عوض سنگ استیو جابز را به سینه می زنید.
شکی نیست که که استیو جابز از افراد بسیار مهم و تاثیر گذار در دنیای فناوری بوده است، اما به واقع در حدی نیست که بخواهیم او را با شخصی مثل بیارنه استراستراپ مقایسه اش هم کنیم.
حتی بیل گیتس، او هم شخص تاثیر گذاری بوده است، اما در زمینه پیشبرد دنیای فناوری و پایه گذاری این دانش شاید اگر بخواهیم رتبه بندی کنیم صدها نفر برتر و مهمتر از بیل گیتس و استیو جابز بوده اند.
شاید بهتر باشد اینطور بگوییم. این افراد بیش از اینکه در دنیای دانش مطرح باشند، در دنیای تجارت مطرح شده اند.

بیایید کمی به عقبتر برگردیم. بنیانگذار کامپیوتر در دنیا و به نوعی پدر کامپیوتر دنیا آقای بابیج است. این بنده خدا آنقدر پول نداشته است که نمونه ای از چیزی را که ایده اش را داده بود بسازد، البته بعدها پسرش با کمک یک انجمن انگلیسی نمونه ای از طرح پدرش را ساخت. هرچند آقای بابیج در طول زندگی اش نتوانست خروجی ایده اش را ببیند، اما هنوز هم که هنوز است پدر کامپیوتر را آقای بابیج می دانند، اما من ندیده ام کسی از این فنهای تکنولوژی سنگ این افراد واقعا تاثیر گذار را به سینه بزنند.

همه سنگ افراد تاجر را به سینه می زنند. براستی دعوای این احمق ها سر چیست؟ سر اینکه فروش برند نوت سامسونگ بیشتر بوده یا فروش آیفون اپل.

آنها که دانسته بر طبل این جنگ می کوبند، قابل بخشش نیستند

البته بنده از افرادی که در این حوزه دانش کمی دارند زیاد دلخور نیستم، چون واقعا از روی کم دانشی و تعصب بیجا این کار را می کنند، اما آنها که می دانند و کتمان می کنند و حتی برای اینکه سایتهایشان روز به روز پر شود از این کودن ها، آنها چرا بر طبل این جنگ می کوبند. آنها که دانسته بر طبل این جنگ می کوبند و اهداف خاصی را هم دنبال می کنند، آنها به واقع قابل بخشش نیستند.

سایتهایی را می شناسم که نام خودشان را سایت اخبار فناوری گذاشته اند، اما بهتر است بگوییم سایتهای اخبار برندها هستند. در واقع هدف این سایتها بیشتر از آنکه بالابردن سطح دانش جامعه باشد، بیشتر هدفشان بالابردن میزان فروش برندهاست، تا این وسط درآمدی هم از جذب تبلیغات آن برندها نصیب اینها شود. بنده کسب درآمد و کارآفرینی را تقبیح نمی کنم و بلکه به شدت هم دست بوس افراد کار آفرین هستم. اما بیایید نگاهی بینداریم به معرفی که بعضی از این نویسندگان اخبار فناوری از خودشان ارائه داده اند. به دلیل اینکه تبلیغ منفی بر علیه شخص و یا سایت خاصی نشود از ذکر اسامی اشخاص و سایتها خود داری می کنم.



برای من خیلی عجیب بود که در قسمت درباره من که قرار است نویسنده ها خودشان را معرفی کنند، مهمترین و البته تنها مطلب موجود، معرفی "کمپانی های مورد علاقه" این نویسنده ها بوده است. آیا براستی هیچ نکته ای در مورد شما مهمتر از این نبوده است که کمپانی های مورد علاقه شما چیست؟ خود این مساله تعمدا کاربران این سایتها را نیز به سمت بحث "کمپانیهای مورد علاقه من" می برد. جایی که کشورهای دنیا با استفاده از تکنولوژی و فناوری صدها برابر درآمد نفتی کشور ما پول در می آورند و کار آفرینی می کنند، نخبگان ما دنبال بحث "کمپانی های مورد علاقه من" هستند. وقتی شماها که دارید موج فناوری را هدایت می کنید در این سطح از شعور فناوری هستید، از مخاطبان شما و دیگران چه انتظاری می توان داشت؟

آیا غیر از اینست که مخاطبان شما هم در نهایت با فحش و فحش کاری و کوبیدن برندی که طرف مقابلش طرفدار آن است، از شما الگو برداری می کنند. اگر معنای فناوری و دانش "کمپانی های مورد علاقه من" است، بنده رسما از فناوری اعلام بیزاری می کنم.

سخن آخر

دوست و بردار و خواهر عزیز من!

فناوری حوزه خیلی گسترده ای دارد، فناوری می تواند کشور من و کشور تو را آباد کند، فناوری می تواند دنیای من و دنیای تو را بسازد، فناوری می تواند آینده فرزندان ما را تغییر بدهد، بیایید از زاویه دیگری به فناوری و تاثیرات آن نگاه کنیم و بیندیشیم. خام دعواهای زرگری این برندها که در نهایت هدفشان فقط فروش محصولاتشان می باشد نشوید. بیایید ذات فناوری را درک کنیم و آنرا بیاموزیم و بیاموزانیم و بکار ببندیم تا سرنوشتمان را با آن تغییر بدهیم. نگذارید فناوری به جای اینکه وسیله پیشرفت ما باشد، وسیله پسرفت ما شود.