• در زبان انگلیسی دو نوع اسم وجود دارد، اسامی قابل شمارش و اسامی غیرقابل شمارش.
  اسامی قابل شمارش چیزهایی هستند که می توانید آنها را بشمارید مانند سیب ها. اسامی قابل شمارش می توانند به صورت مفرد و جمع نوشته شوند. به عنوان مثال \(\text{an apple}\) و \(\text{apples}\).
  اسامی غیرقابل شمارش را نمی توانید بشمارید. مانند کره و گوشت \(\text{butter, meat}\).
  اسامی غیرقابل شمارش معمولاً شکل مفرد دارند.
  
• برخی از اسامی هم می توانند قابل شمارش و هم غیرقابل شمارش باشند، اما معانی آنها متفاوتند. مثال \(\text{an ice cream}\) (یک بستنی) قابل شمارش است و \(\text{some ice cream}\) (مقداری بستنی) غیرقابل شمارش است.
  

• از \(\text{a/an}\) همراه با اسامی قابل شمارش مفرد استفاده می کنیم. در این حالت \(\text{a/an}\) معنی \(\text{one}\) (یک) می دهد.
  
• از \(\text{some}\) همراه با اسامی قابل شمارش جمع و اسامی غیرقابل شمارش در حالت مثبت استفاده می کنیم. در این حالت \(\text{some}\) معنای مقداری یا تعدادی می دهد و اشاره به تعداد یا مقدار دقیقی ندارد.
  
• از \(\text{any}\) همراه با اسامی قابل شمارش جمع و اسامی غیرقابل شمارش در جملات منفی و سوالی استفاده می کنیم.
  

\(\text{some}\) در سوالات