بدن ما بی نهایت پیچیده تر از هر دستگاهی است که تاکنون توسط بشر ساخته شده است و با این حال ما تصور می کنیم که بشر متخصص نگهداری آن است.





دو مقایسۀ اساسی وجود دارد که به شما کمک می کنند تفکر پشت روش من برای شما واضح شود. اولین مقایسه بین انسان و حیوانات وحشی است. شایان ذکر است که \(\text{99.99%}\) از قلمرو حیوانات، مانند سنجابی که در باغ من است، این رمز که هر وقت که خواستند غذای محبوبشان را بخورند و در وزن ایده آلشان باقی بمانند را می دانند.

دومین مورد مقایسه ای بین بدن ما و یک ماشین است. آنها وجوه مشترک زیادی دارند. آنها برای اینکه بتوانند وظایف اساسی شان را انجام بدهند نیاز به نیازمندی های اساسی مشابهی دارند؛ هیچکدام از آنها نمی توانند بدون تامین سوخت و هوای کافی کار کنند و هر دوی آنها نیاز به این دارند که به درستی نگهداشت شوند.

اگر مدرک مهندسی مکانیک یا دکترای پزشکی ندارید نگران نباشید، من قصد ندارم شما را با علم کور کنم. حتی اگر رانندگی کردن را هم بلد نباشید، درک این مطلب برایتان خیلی آسان خواهد بود.

اتومبیل یک دستگاه نسبتاً پیچیده است، اما در مقایسه با بدن شما به لحاظ پیچیدگی، چیزی شبیه یک ماشین تحریر قدیمی در مقایسه با یک لپ تاپ مدرن است. مطمئناً پیچیدگی های خودروی های مدرن چشمگیر است؛ سعی کنید بتوانید از اتومبیلتان نگهداری کنید و زیر و بمش را یاد بگیرید و دست کم \(15\) سال را باید صرف یادگیری این کار کنید. اکنون بدنتان را در نظر بگیرید. با دقت مراقبش باشید و زیر و بمش را بیاموزید، به نظرتان چقدر طول خواهد کشید؟ در حال حاضر میانگین امید به زندگی در جهان حدود \(67\) سال است، آیا به نظرتان کفایت می کند؟

فرض کنید من از شما بخواهم که با چشم راستتان چشمک بزنید؟ هیچ مشکلی نیست. اما اگر از تمامی هفت میلیارد ساکنان کرۀ زمین بخواهم که همزمان با چشم راستشان چشمک بزنند چطور؟ حتی با وجود استفاده از تمام توان سیستم های ارتباطی مدرن امروزی نیز کار غیر ممکنی است. اما با این وجود چنین کاری به طور مداوم و پیوسته در بدن شما در حال رخ دادن است، و بی تردید این یک شاهکار عظیم است.

ریه های شما هوا را تنفس می کنند، اکسیژن آن را استخراج می کنند و آن را به داخل جریان خونتان منتقل می کنند؛ قلب شما به صورت مداوم و پایدار این خون دارای اکسیژن را به تمامی بخش های بدن شما پمپاژ می کند، سیستم گوارش شما غذاها را تجزیه می کند، مواد غذایی و مواد زاید را از یکدیگر جدا می کند و هر کدام را به مسیر خاص خودش می فرستد؛ دستگاه ایمنی شما با عفونت ها مبارزه می کند و صدمات را ترمیم می کند؛ و ترموستات داخلی شما اطمینان حاصل می کند که بدن شما دمای مطلوبش را حفظ می کند.

مشروط بر اینکه بدن شما درست کار کند، تمامی این وظایف پیچیده را به صورت کاملاً اتوماتیک انجام می دهد، خواه شما بیدار باشید و خواه اینکه خواب باشید. از آنجا که تمامی اینها بدون هیچ گونه تلاش آگاهانه ای انجام می شوند، ما هرگز راجع به آن فکر نمی کنیم و فکر می کنیم که همیشه اینطور بوده و خواهد بود. خوشبختانه ما نیازی نداریم تا نکات ظریف مربوط به این موتور احتراق داخلی را درک کنیم. وقتی که ما یک دستگاه می خریم کارشناسان آن یک دفترچۀ راهنما به ما می دهند. تمام کاری که ما باید انجام بدهیم اینست که دستورالعمل های آن را دنبال کنیم.