در اینجا متن فایل صوتی \(\text{2.32}\) از کتاب American English File 2 را همراه با ترجمۀ آن و همینطور خود فایل صوتی اش در اختیار دارید.





\(\text{2.32}\)


گوینده: جمعۀ گذشته، استیو، یک بازرگان اهل سیاتل، مشتاقانه منتظر دو روز استراحت در کوه ها بود. او و همسرش یک آخر هفتۀ اسکی بازی را در یک هتل لاکچری برنامه ریزی کرده بودند. اما آخرهفته دقیقاً آنطور که برنامه ریزی کرده بودند پیش نرفت. استیو در روز جمعه تا دیروقت کار کرد. دفترکار او در طبقۀ دوازدهم بود. هنگامی که در ساعت هشت کارش را تمام کرد، دفترکارش را قفل کرد و وارد آسانسور شد...و تا صبح روز دوشنبه از آن بیرون نیامد!
استیو: من دکمۀ طبقۀ اول را زدم و آسانسور شروع به پایین رفتن کرد، اما بعدش متوقف شد. دوباره دکمه را فشار دادم اما اتفاقی نیفتاد. هشدار آسانسور را فشار دادم و فریاد زدم، اما هیچ کس صدایم را نشنید. بیشتر مردم به خانه رفته بودند. سعی کردم با همسرم تماس بگیرم اما موبایلم در آسانسور کار نکرد. نمی توانستم هیچ کاری کنم. فقط روی کف آسانسور نشستم و امیدوار بودم که کسی متوجه شود که چه اتفاقی افتاده است. اما می دانستم که در روزهای شنبه و یکشنبه کسی آنجا نخواهد بود. بیشتر وقت را خوابیدم تا فراموش کنم که چقدر گرسنه هستم.
گوینده: در همین زمان همسر استیو، کِیت، منتظر بود تا همسرش به خانه بیاید.
کیت: وقتی که او جمعه شب به خانه نیامد خیلی نگران بودم، و نمی توانستم درک کنم چرا موبایلش کار نمی کند. با پلیس تماس گرفتم و آنها بدنبالش گشتند اما نتوانستند او را جایی پیدا کنند. با خودم فکر کردم شاید با زن دیگری باشد.
گوینده: بنابراین استیو کل آخر هفته را، از جمعه شب تا صبح دوشنبه، در آسانسور بود. ساعت هشت، وقتی که کارکنان دفتر کار از راه رسیدند، با شمارۀ اضطراری تماس گرفتند، و شخصی آمد و آسانسور را تعمیر کرد.
استیو: از اینکه بیرون آمدم خیلی خوشحال بودم. از عصر روز جمعه چیزی نخورده بودم و خیلی گرسنه بودم. خوش شانس بودم که شخصی کلاستروفوبیک (ترس از جاهای کوچک و تنگ) نبودم، زیرا آسانسور خیلی کوچک بود. اولین کاری که انجام دادم این بود که با همسرم تماس گرفتم تا بگویم حالم خوب است.
گوینده: استیو بزودی متناسب ترین فرد در دفتر کارش خواهد بود - از الان او قصد دارد تا هر روز از پله ها بالا برود - حتی با وجود اینکه دفترش در طبقۀ دوازدهم است.