دستور traceroute در دستگاه سیسکو می تواند برای شناسایی مسیری که بسته برای رسیدن به هدف خود استفاده می کند، استفاده شود. همه روترها را در مسیر سورس هاست تا هاست مقصد شناسایی می کند و می تواند هنگام عیب یابی مشکلات شبکه مفید باشد. با استفاده از این دستور می توانید بفهمید که کدام روتر در مسیر یک مقصد unreachable باید به عنوان علت احتمالی خرابی شبکه با دقت بیشتری بررسی شود. به مثال زیر لطفا دقت کنید:






در تصویر بالا می بینید که ما یک شبکه با چهار روتر داریم. شبکه به درستی کار می کند. در نظر بگیرید که چه اتفاقی می افتد زمانی که دستور traceroute را در R1 به IP اینترفیس R4 Gi0/0 وارد می کنیم (172.16.0.2):

R1#traceroute 172.16.0.2
Type escape sequence to abort.

Tracing the route to 172.16.0.2

1 10.0.0.1 0 msec 0 msec 0 msec

2 192.168.5.2 0 msec 0 msec 0 msec

3 172.16.0.2 0 msec 0 msec 0 msec

می بینید که دستور traceroute همه IP Address های روترهای مسیر رسیدن به مقصد را لیست کرده است. حال فرض کنیم که روتر R3 به نوعی Down شده است. پس حالا به خروجی دستور دقت کنید:

R1#traceroute 172.16.0.2
Type escape sequence to abort.

Tracing the route to 172.16.0.2

1 10.0.0.1 0 msec 0 msec 0 msec

2 10.0.0.1 !H * !H

3 * *

توجه کنید که چگونه هیچ پاسخی از R3 وجود ندارد (192.168.5.2). با استفاده از این اطلاعات می توان مشکل R3 را متصور شد و باید بدان رسیدگی کرد.
!H در خروجی نشان می دهد هاست unreachable است. کاراکتر دیگری که می تواند در خروجی فرمان traceroute ظاهر شود عبارتند از:
number of miliseconds میلی ثانیه - زمان رفت و برگشت بر حسب میلی ثانیه.
A از نقطه نظر administrator ممنوع است مثلا یک access-list مانع از این کار شده است. Q هاست بسیار شلوغ است یا خاموش است. * کار به اتمام رسیده . I تست توسط کاربر به اتمام رسیده است. U پورت unreachable است. N شبکه unreachable است. P پروتکل unreachable است. T هم timeout بوده و ? هم نوع بسته ناشناخته است.