اولین نگاه به نقاشی کودکان گاهی اوقات می‌تواند احساسات او را نشان دهد. به نقاشی نگاه کنید و ببینید که چه احساسی دارید. آیا به نظر می‌رسد که کودک شما شاد یا افسرده ویا آشفته است؟

تفسیر رنگ ها

هرچه کودک از رنگ‌های بیشتری در نقاشی خود استفاده کند، در زندگی خوشحال‌تر و هیجان زده تر خواهد بود. رنگ‌ها همچنین در بیان بهتر احساسات کمک می‌کنند. به این صورت که استفاده بیش از حد از یک رنگ خاص ممکن است نشانگر یک وضعیت عاطفی کودک باشد که مطابق با یافته‌های روانشناسی رنگ است و یا نشان دهنده شادی و هیجان در زندگی کودک است .


هر چه کودک سن و سال کمتری داشته باشد، بیشتر عاشق بازی با رنگ ها و امتحان کردن همه رنگ ها در نقاشی هایش است.
از نظر روانی رنگ ها به 3گروه رنگ های گرم (نظیر قرمز ،زرد،نارنجی)و رنگ های سرد (سبز،آبی،بنفش) و رنگ های خنثی(رنگ های سفید، طوسی ، خاکستری ، دودی و رنگ های دسته کرم ، بژ و شیری ، نقره ای ، پلاتینی ، کرومی و شنی) دسته بندی شده که با یکدیگر تفاوت عمیقی دارند.
رنگ های گرم در نقاشی کودکان الهام بخش روشنی و شادی زندگی هستند ،تحریک کننده اند و موجب فعالیت و جنب و جوش می شوند.در حالی که رنگ های سرد نشان دهنده ی سکون،انفعالی و تلقین کننده غم واندوه هستند و همچنین رنگ های خنثی خودمختاری،استدلال،حمله وری و تمایل به آغشته سازی را نشان می دهند.

رنگ سبز

نشانه شادی و سازگاری است . آرام بخش ترین رنگ هاست و هیچ انعکاس موجی حاوی شادی و یاغم ویا ترس ندارد و به هیچ طرفی در حرکت نیست. رنگی آرام وراضی از خود است.

رنگ نارنجی و زرد و رنگهای گرم و روشن

نشانه هوش، انرژی و شادی است . کودکی که از این رنگ در نقاشی خود استفاده می کند،هم میل به پیشرفت دارد و هم ممکن است کمی پرخاشگرو ناآرام باشد. استفاده بیش از اندازه این رنگ در نقاشی کودکان، تحریک پذیری و ناآرامی فرد را نشان می دهد.

رنگ قرمز

کودکانی که از این رنگ استفاده می کنند تمایل به برون ریزی احساسات خود دارند و عواطفشان را به راحتی بیان می کنند. گاهی این رنگ می تواند عدم مهارشدگی کودک را نشان دهد. در خردسالی رنگ قرمز بسیارمورد توجه است اما در سال های بعد نشان دهنده پرخاش جویی می باشد.

رنگ زرد

این رنگ شادی ،پیشرفت ،خوش بینی وشکفتگی را نشان می دهد و در صورت بکارگیری افراطی کودکان نشان دهنده نیاز به آزادسازی تنش های درونی است.

رنگ آبی

سمبل آرامش و رفتاری آرام است ، البته این رنگ بیشتر مورد استقبال پسران قرارگرفته ،علی رغم اینکه برای برخی از دختران نیز این رنگ محبوب است. کودکی که از رنگ آبی زیاد در نقاشی هایش استفاده می کند،دنیای درونی غنی ومتنوعی دارد و دربیان خواسته هایش تردید نمی کند. استفاده بیش از حد این رنگ ، نشان دهنده سردی و انزواطلبی کودک با دیگران است.

رنگ سفید

رنگی خنثی است و معنای آن،فقدان رنگ درنقاشی است که این امر،خلأ عاطفی یا ناتوانی در برون ریزی عواطف را نشان می دهد.

رنگ سیاه

به معنای ترس ،تشویش،وسواس و اضطراب است و نشان دهنده غم و ناامیدی و مرگ است.

رنگ صورتی

این رنگ ملایمت و عطوفت را نشان می دهد و نشان دهنده تعادل و توازن ،صلح و معرف عاطفه ایست که فاقد پرخاشگری است.

رنگ بنفش

رنگ بنفش ترکیبی از رنگ قرمز و آبی است که دارای رمزگرایی متضاد است. در واقع نه رنگ گرم است و نه سرد،اغلب به عنوان نماد راز و رمز، سحر و جادو، اصالت و ثروت در نظر گرفته می شودو حس ارزش و اعتبار را القا می کند و در صورتی که در نقاشی کودکان غالب باشد نشان دهنده مستقل بودن و غرور کودک جهت کمک گرفتن از دیگران می باشد. کودکانی که از رنگ بنفش یا رنگ ارغوانی زیاد استفاده می کنند افرادی خودخواه با تفکرات درونی هستند، البته رنگ بنفش قوه ی تخیل و خلاقیت در کودکان را افزایش می دهد.

رنگ قهوه ای

استفاده زیاد از این رنگ نشان دهنده نوعی نیاز جبرانی و منع شدگی یا نوعی وسواس در کودکان می باشد.

رنگ قهوه ای تیره و کدر

با رمزگرایی مقعدی مرتبط است و معمولا به هنگام یادگیری نظافت توسط کودکان مورد استفاده می گیرد. این نوع استفاده تا سن ۶ سالگی است. غلبه این رنگ در سنین بالاتر نشان دهنده واپس روی است .

رنگ خاکستری

رنگی خنثی است ودر صورتی که در نقاشی کودکان غالب باشد،ناتوانی در بروز احساسات را نشان می دهد.

رنگ بلوطی یا قرمزتیره

به معنای غلبه به نیازهای ابتدایی همچون تغذیه،ایمنی و امنیت در کودکان است.
رنگ قرمز تیره نماد قدرت اراده، خشم، رهبری، شجاعت و اشتیاق است.

رنگ های تیره

نشان دهنده غم و اندوه هستند.
نکته : استفاده بیش از حد از رنگ قرمز و مشکی و نیز کشیدن خون و خشونت در نقاشی باید مورد توجه قرار گیرد.
هر چیزی که در این مقاله با آن روبه رو می شوید در مورد کودکان بزرگ تر از ۴ تا ۱۲ سال صدق می کند. با این حال، فراموش نکنید که روانشناسی نقاشی کودک و تفسیر رنگ ها و اشکال وابسته به فرهنگ است و ممکن است در فرهنگ های مختلف متفاوت باشد.
فراموش نکنید که در زمان تفسیر نقاشی کودک باید از دستور دادن و نظر دادن در مورد نقاشی کودک خودداری کنید. به او نگویید که چطور نقاشی کند یا خورشیدکه آبی نیست و درخت ها صورتی نیستند.
استفاده از رنگ های غیرواقعی یا موضوعات جدید و عجیب، نشانه خلاقیت هستند. پس اجازه دهید خلاقیت کودک شکوفا شود.
کودکان خردسال وکوچک درنقاشی هایشان،کمترازمدادمشکی استفاده می کنند و برای ترسیم شکل از مداد رنگی کمک می گیرند که این امر ، فرایندی طبیعی است و نشان می دهد جنبه عاطفی برجنبه عقلانی تسلط دارد. باگذشت زمان کودکان کم کم برای ترسیم شکل ازمدادمشکی استفاده می کنند زمانی که این اتفاق می افتد،جنبه عقلانی برجنبه عاطفی غلبه پیدا کرده است. تا قبل از سن 7سالگی اگر شکل بر رنگ غلبه نداشته باشد، اهمیت چندانی ندارد ؛اما اگر بعد از آن برای ترسیم اشکال فقط از مدادرنگی استفاده کند، نشان دهنده تأخیر آشکار روانی است .
از جمله عواملی که در تفسیر نقاشی کودکان بکار گرفته می شود ، می توان از طرز قرار گرفتن نقاشی بر صفحه کاغذ ، رنگ آمیزی نقاشی ، سایه ، ضخامت ، خط، قوای اجزای کشیده شده ، مقدار و توزیع جزئیات ،پاک شدگی ها ،تصویرلباس و زمینه نام برد.
کودک در نقاشی خود زمانی از رنگ ها استفاده می کند که تحت تأثیر احساسات خود قرار گیرد؛ مثلا ممکن است در نقاشی خورشید را بنفش رنگ کند و چون هم می خواهد خورشید را نشان دهد و هم رنگ بنفش را دوست دارد.کودکان در حین رشد به تدریج ارتباط میان اشیا و رنگ واقعی آن ها را درک می کنند. اما این موضوع فقط در مورد چیزهایی صدق می کند که برای کودک ارزش عاطفی دارند؛ به طور مثال اگر مادر کودک موهای مشکی داشته باشد،در نقاشی هر زنی را با موهای مشکی ترسیم می کند؛زیرا این رنگ برای کودک مملو از نیروی عاطفی است.