پاسخ یک مسئله ممکن است یک مقدار واحد نباشد و در مقابل بازه ای از مقادیر باشد. یک مهندس شیمی ممکن است برای کاهش آلاینده ها نیاز به واکنشی داشته باشد که در بازۀ زمانی مشخصی رخ دهد. یک معمار ممکن است ساختمانی را طراحی کند که در مقابل یک باد شدید کمتر از یک فاصلۀ معین کج شود. یک پزشک ممکن است دوز یک دارو را به نحوی تجویز کند که ضمن اینکه ایمن باشد، مؤثر هم باشد و تا زمان مشخصی در بدن باقی بماند.





این وضعیت ها اهمیت نامساوی ها را نشان می دهند. هر چند در هر کدام از سناریوهای بالا مقادیر قابل قبول بسیاری ممکن است وجود داشته باشند، اما نقطۀ مشترک آنها اینست که در هر کدام یک حد کمتر از مقداری خاص یا یک حد بیشتر از مقداری خاص و یا ترکیبی از این دو وجود دارد. با وجود اینکه راه حل های زیادی وجود دارند، ما نیاز به یک مدل و روش ریاضی دقیق داریم که بتوانیم به پاسخ برسیم.