متأسفانه جامعه با این الگو که هر کسی که دارا باشد مورد احترام و حرمت قرار می گیرید پیش می رود .


خاطره ای جالب از دوستی برایتان تعریف می کنم ، دوستی تعریف می کرد که اوایل ازدواج و زندگی مشترک حدود بیست سال پیش ، وضع مالی خوبی نداشته و هر زمان مهمانی به خانه اش می آمده فقط یک مدل میوه برای پذیرایی می توانسته خریداری کند ، با کلی خجالت، پذیرایی را انجام می داده و خیلی احساس ناراحتی و شرمندگی می کرده است. او می گفت : حالا که وضع مالی خوبی پیدا کرده و با اینکه در یخچال خانه چندین نوع میوه دارد، اما زمانی که مهمان می آید حوصله پذیرایی ندارد و همیشه همان یک مدل میوه را برای پذیرایی مهمان می آورد . او می گفت : هیچ خجالتی نمی کشد و خیالش راحت است که یخچالش پر از میوه است.


حالا این وسط چه چیزی فرق کرده است ؟
( او آن زمان خجالت می کشید اما الان احساس غنا دارد ) آن زمان می دانسته که وضعیت مالی خوبی ندارد و این را خودش می دانسته و مهمانش اطلاعی از وضعیت مالی او نداشته است .
قرار نیست بخاطر نداشته هایتان خجالت بکشید و چیزی از شخصیت شما کم نمی شود ، ملاک شخصیت شما میزان درآمد و داشته هایتان نیست. در حقیقت ملاک انسانیت رشد معنوی شما می تواند باشد ؛ پس محکم باشید و برای رسیدن به پله های ترقی تلاش خود را بیشتر کنید. هیچ چیز به آسانی به دست نمی آید و برای هر کاری چه مثبت چه منفی باید زحمت کشید. امروز وضعیت مالی خوبی ندارید اما با صبر و تلاش فراوان فردا وضعیت مالی خوبی خواهید داشت.
بخاطر باورهای قدیمی که نداشتن مساوی خجالت کشیدن است، خودتان را ناتوان و ضعیف احساس نکنید. سعی کنید قابلیت های خودتان را پیدا کنید و از استعداد های نهفته ای که دارید استفاده کنید. فقیر کسی است که عاری از علم و دانش و در نهایت سواد ملزومه است. انسانی که خود را باور نداشته باشد و توانایی های خویش را نشناسد، نمی تواند آنها را به کار گیرد. اگر مدام در حال فکر کردن به بدبختیها و مشکلات باشید چطور می توانید آینده ای روشن و موفق داشته باشید؟ افراد فقیر کسانی هستند که خود را باور ندارند.