یکی از شگفتی های آفرینش ، وجود تفاوت بین پسران و دختران می باشد.گوهر وجودی پسران و دختران یکی است، هر دو انسان هستند و طبیعتاً با یکدیگر شباهت ها و تفاوت هایی بسیاری دارند. در جامعه امروزه برای پدر و مادران تفاوتی نمی کند فرزند شان پسر باشد یا دختر، مهم سلامت بودن و شاد زندگی کردن آنهاست. شما به عنوان والدین کودک ، تا حدودی می دانید که با کودک خود چگونه باید برخورد کنید و از او مراقبت کنید. اما چیزی که هیچ کس به شما نمی گوید این است که هر نوزادی با شخصیت و خلق و خوی خاص خود نیز به دنیا می‌آید که می تواند نسبت به پسر یا دختر بودن نیز متفاوت باشد. بدون شک مسیری پر از مشکلات و مبارزات وجود دارد که مادران پسردار در طول مدت بزرگ کردن کودکان خود با آنها رو به رو خواهندشد. خلق و خو و رفتار در دختران و پسران تفاوت دارد و رویکرد تربیتی ویژه خود را می طلبد. در این مقاله ما نکاتی را برای کسانی که نوزاد و کودک پسر دارند مطرح می کنیم.


پسر بچه ها نسبت به دختر بچه ها دیرتر شروع به صحبت کردن می‌کنند وتقریباً شش ماه تا یک سال با هم از نظر یادگیری زبانی فاصله دارند. در واقع دلیل این اتفاق را می توان عملکرد قسمتی از مغز دانست که مخصوص تکلمه و در دختر بچه ها این قسمت در دوره جنینی شروع به تشکیل شدن و رشد می کند، در حالی که برای نوزدان پسر بعد از تولد اتفاق خواهد افتاد.


به طور کلی، پسران انرژي زيادي دارند و پر جنب و جوش و پر شورتر از دختران هستند. ساعات طولاني حتي در اوج خستگي نیز به بازي مي پردازند و تا آخرين نفس شيطنت مي کنند و در طول روز حداقل یک تا دوساعت فعالیت های حرکتی مانند بالا پایین پریدن و دویدن را انجام می دهند. دلیل این کار نیز در واقع ریشه در فیزیولوژی بدنی پسر ها نسبت به دختر ها است. اگر توجه کرده باشید نوزادان پسر حتی زودتر از نوزادن دختر شروع به ایستادن ، نشستن می کنند و عضلات قوی تری دارند و هيچ ترسي از پريدن، سقوط و دويدن با سر و صدا ندارند. برخی پسران اسباب بازي هاي چرخ دار را دوست دارند و برخی دیگر بازي هاي دخترانه مانند خاله بازي و عروسک بازي را دوست دارند و لذت مي برند.
پسران هم به اندازه دختران در بیان عواطف و احساسات و ابراز آن ها توانایی دارند به همین دلیل والدین باید سعی کنند آنها را در بیان آنها کمک کنند و اجازه ندهند که آنها از بیان احساسات خود خودداری کنند و پسرها نیز همانند دخترها از هوش هیجانی بالایی برخوردار هستند.
دختر و پسر خود را مقايسه نکنيد شايد آنها از نظر سن در يک رديف باشند اما در موارد ديگر يکسان نيستند. دختران و پسران با روشهاي کاملاً متفاوت و با سرعت مختلف ياد مي گيرند.
پسران زمانی که کودک هستند، از آغوش و بوسه‌های شما بسیار لذت می‌برند، اما زمانیکه به بلوغ می رسند خیلی علاقه‌ای به آن‌ها ندارند. این کاملاً طبیعی که پسران در سن بلوغ شروع به فاصله گرفتن از مادران خود کنند تا زندگی مستقل خود را پایه ریزی کنند. اما به خاطر داشته باشید مردانی که در طول زندگی و رشد خود محبت دریافت کرده‌اند، آن را در بزرگسالی بروز می‌دهند؛ بنابراین راهی پیدا کنید که عشق و علاقه‌تان را به پسرتان نشان دهید. حتی اگر به گونه‌ای رفتار می‌کند که آن‌ها را نمی‌خواهد. مادران معمولاً به پسرانشان کمک می‌کنند که مرد خوبی باشند، اما پدران می‌توانند به فرزندشان نشان دهند که پدر یا مرد خوب بودن چگونه است.

یکی از روش‌هایی که پسران ارتباط با زنان را یاد می‌گیرند، نگاه کردن به پدرشان است. اگر اشتباهی مرتکب می‌شوید از همسرتان عذرخواهی کنید، به او محبت کنید و با احترام با او رفتار کنید.
مرکز گویش پسران فقط در نیم کره چپ مغز قرار دارد و نسبت به مرکز گویش دختران ، کوچک تر است. اما مرکز گویش دختران در دو نیم کره مغز قرار دارد و آنان برای صحبت کردن ، همزمان از دو نیمکره خود استفاده می کنند. دختران زودتر از پسران حرف زدن را شروع می کنند. هنگامی که دختران بازی می کنند تأکیدشان بیشتر به حداقل خصومت و دعوا است و چنانچه دعوایی پیش آید سعی در آرام کردن آنها دارد در حالی که وقتی پسرها بازی می کنند تأکیدشان بر رقابت است. پسران دارای غرور و عدم وابستگی هستند در حالی که دختران این گونه نیستند.