از ابتدای تولد تا سن 18 سالگی کودکی می باشد. یکی از مهم‌ترین اهداف خانواده ها و جامعه، سلامت روان و سلامت جسمی مربوط به کودکان و نوجوانان است. هر کودک و نوجوان صرف نظر از طبقه اجتماعی، جنسیت، نژاد، استعداد و هر وجه تمایز دیگر، باید در مواقع ضروری بتواند از کمک‌های فکری مناسب برخوردار شود. آسیب را نتیجه یک تصادف و قضا و قدر و اقبال ندانیم و فراموش نکنیم همه آسیب ها قابل پیشگیری هستند. آسیب های کودکان باید از اولویت های اساسی سلامت همگانی باشند. احتمال وقوع حادثه در پسران نسبت به دختران بیشتر است.

چرا از کودکی فرهنگ اعتراض را به کودکان آموزش نمی دهیم؟

- به کودک خود آموزش دهید اگر به هر دلیلی خسته بود و دلش نمی خواست با کسی صحبت کند و یا بازی کند، این حق را دارد که به بازی خود ادامه ندهد و یا در مقابل اجبار کاری اعتراض کند.


- به کودک خود آموزش دهید اگر با دوستانش دعوا کرد، بتواند از خود دفاع کند و با صدای بلند اعتراض کند که کسی حق ندارد به او دست درازی کند.
به کودک خود آموزش دهید اگر درکلاس درس ، چیزی را متوجه نمی شود، حق دارد از معلمش سوأل کند و اصلاً خجالت نکشد.
به کودک خود آموزش دهید اگر کسی به اندام خصوصیش دست زد با بلندترین صدای ممکن اعتراض کند، جیغ بزند و ترسی از گفتن این مورد به خانواده و اطرافیان نداشته باشد زیرا که حق با اوست و گفتن حقیقت اصلاً کار اشتباهی نیست. (تعرض جنسی حتماً رابطه جنسی نیست ، حتی لمس کردن و دیدن اندام جنسی کودک نیز می تواند تعرض جنسی قلمداد شود) آمارها و پژوهش های اجتماعی نشان داده است که از هر پنج کودک دختر یکی و از هر سیزده کودک پسر نیز یک کودک، مورد آزار جنسی قرار می گیرند.
قدرت نه گفتن را به فرزندان خود آموزش دهید و به آن ها گوش زد کنید که راز ، همیشه نباید به عنوان یه راز باقی بماند.
شهروندان در صورت مشاهده هر گونه کودک آزاری ، از طریق تماس با شماره تلفن ۱۲۳ به اورژانس اجتماعی اطلاع دهند.
باز هم تأکید می‌کنیم کودک‌آزاری جرم عمومی است؛ همه ما و به ویژه خانواده ها حق شکایت به دادسرا را دارند. همین امروز شکایت کنیم و از ظرفیت های قانونی برای حمایت از حق بقای کودکانمان استفاده کنیم و مراجع قضایی را وادار به پاسخگویی کنیم.