خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را


آیا خوبی کردن زیاد به کودکان عواقب بدی خواهد داشت؟

آیا خوبی کردن زیاد به کودکان عواقب بدی خواهد داشت؟
اولین معلم کودکان ، در واقع همان والدین هستند که بدون مهم شمردن این دوران ، تصمیم به فرزنددار شدن می گيرند و با کوهي از آرزو و روياهاي بسيار زيبا و با وجود تلاش بسيار در اين امر مهم صاحب فرزند و یا فرزندانی می شوندکه گاهی بعضی از این والدین قصر آرزوهاي خود را ويرانه اي بيش نمي بينند ، از فرزندان خود به شرح زير ياد مي کنند:

سیستم یکپارچۀ سازمانی راهکار
پرخاشگر، بهانه جو، گستاخ ، بی اعتنا ، لجباز، بی نظم و انضباط ، بی مسئولیت و...


دلیل ویران شدن قصر رویاهای این والدين چیست؟ تنها يک دليل مي تواند داشته باشد آن هم نداشتن اطلاعات لازم و کافي از دنياي کودک ، در واقع مي توان گفت: (آموزشهاي لازم جهت تربیت فرزندي خوب ، سالم و موفق را نديده اند.)
همه با این جمله آشنا هستیم " دوران کودکي عجب دنيايي دارد " بنابراين براي پرورش هر چه بهتر فرزندانمان بايد دنيايي اطلاعات داشته باشیم و مهارت هاي بسيار زيادي که بتوان كودكمان را تربيت و به بهترين وجه به رشد و كمال خود برسانیم.
گاهی در جامعه افرادی را می بینیم ، به علت بالا رفتن سنشان تصميم به ازدواج وسريعاً فرزنددارشدن مي گيرند و یا افرادي به دليل ادامه نسل و گاهي هم افرادی بر اثر فشار والدين که مي گويند: بالاخره هرکسي بايد ازدواج کند و بچه دار شود و ... علم وآگاهي کافی در رابطه با فرزندپروری ندارند و نکته ديگر اينكه والدين نبايد بر اساس تجربيات دوران كودكي خود، سبك خاص و اشتباهي را در شيوه فرزند پروري بكار گيرند.

تصورات غلط راجع به فرزندپروری

- بعضی والدین معتقد هستند که محبت زیاد آسیب رسان است ، در صورتی که هنوز یک پژوهش علمی نیز ثابت نکرده که محبت زیاد به کودک آسیب رسان باشد. همیشه سازگارترین کودکان بیشترین سطح محبت پدر و مادر را دریافت کرده اند.
در جامعه امروزی هنوز والدینی هستند که به روش سنتی تربیت کودک اعتقاد دارند. بعضی فکر می کنند باید به بچه ها سخت گرفت و محبت بسیار، کودک را شکننده و آسیب پذیر می کند. بعضی فکر می کنند فرزندانی که در معرض عواطف بسیار پدر و مادر قرار می گیرند ضعیف بار می آیند. بعضی دیگر از پدر و مادرها معتقدند بیان احساسات، تحسین فرزند یا توجه به او به نوعی فرزندشان را نیازمند بار می آورد و وقتی بزرگ شد درخواست های بسیار و غیرمعمول و نیاز به توجه و مراقبت بیش از حد خواهد داشت. آنها متقاعد شده اند که با دریغ کردن محبت به نوعی فرزندی تربیت می کنند که نیازش به مورد محبت قرار گرفتن کمتر است در حالی که درست برعکس این تصور صادق است. بزرگسالانی که از لحاظ عاطفی نیازمند هستند عمدتاً آن هایی هستند که هنگام رشد، محبت کافی از پدر و مادر ندیده اند یا کسانی هستند که محبت والدینشان، یا متغیر بوده یا خالصانه نبوده است. سالم ترین بزرگسالان و آنها که خودشان توانایی دارند محبت خود را به دیگران ابراز کنند همواره کسانی هستند که والدین شان آنها را با احساسات صریح و بی قید و شرط بزرگ کرده اند نه آنها که مجبور بوده اند با چیزی کمتر از محبت کامل، کودکی شان را سر کنند.
- اختصاص دادن هر چیز خوب اعم از غذا ، جای نشستن و ... به صورت مکرر کودک را خودخواه نمی کند.
-انجام کارهای شخصی کودک به بهانه ی دلسوزی، کودک را بی مسئولیت نمی کند.
-خرید کردن اسباب بازی و ... کودک را پرتوقع نمی کند.
-گذشت کردن در رابطه با رفتار کودک ، او را سرکش نمی کند.
-تعریف از کودک و تشویق کردن ویژگی های خوب ، کودک را لوس نمی کند.
هیچ وقت عشق ، مهر و محبت به کودک بیش از حد نیست؛ به عبارت دیگر اگر هر روز به کودکتان بگویید که دوستش دارید هیچ آسیبی به او نمی رسد. اگر به او یادآوری کنید که منبع بی پایان خوشبختی شماست، آسیبی نمی بیند. باور کنید فرزندتان آسیبی نمی بیند اگر با در آغوش گرفتن او، محبت تان را ابراز کنید، از او مراقبت کنید و هنگامی که استحقاقش را دارد به او پاداش بدهید؛ بنابراین احساس تان را فرو نخورید و درون گرایانه عمل نکنید آن هم با این تفکر که این همه محبت کودک را لوس می کند.


نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)

دیدگاه خود را ثبت کنید:

انتخاب تصویر ویرایش حذف
توجه! حداکثر حجم مجاز برای تصویر 500 کیلوبایت می باشد.


دسته بندی مطالب خوش آموز