معمولاً تا زمانی که واقعاً قصد ترک نداشته باشیم ما حتی متوجه وجود مشکل هم نخواهیم شد. اولین تلاش برای ترک سیگار معمولاً در همان روزهای اولیه انجام می شود، و اغلب هم بدلیل کمبود بودجه این تصمیم را می گیرند (پسر با دختر ملاقات می کند و با هم شروع به پس انداز می کنند تا بتوانند خانه ای برای خودشان اجاره کنند، و دیگر نمی خواهند تا پولشان را برای سیگار هدر بدهند) و یا سلامتی (نوجوانان هنوز در زمینه ورزش فعالند و ممکن است که با مشکل کمبود نفس مواجه شده باشد). دلیل ترک هر چیزی که باشد، فرد سیگاری همیشه منتظر یک موقعیت استرس زا می باشد، که می تواند به دلیل سلامتی یا پول باشد. به محض اینکه سیگار را ترک می کند، هیولای کوچک نیاز به تغذیه پیدا می کند. فرد سیگاری یک نخ سیگار می خواهد، و از آنجا که سیگاری ندارد استرس و ناراحتی اش بیشتر هم می شود. آن چیزهایی که معمولاً برای از بین بردن استرس از آنها استفاده میکرد، در حال حاضر در دسترس نیستند، بنابراین او از یک ضربۀ سه گانه رنج می برد.





نتیجۀ احتمالی که بعد از یک دوره شکنجه دیدن حاصل می شود سازش کردن است. "من کَمَش می کنم"، یا "من زمان اشتباهی را برای ترک انتخاب کردم"، یا "تا زمانی که استرس زندگی ام کمتر شود صبر می کنم". با اینحال، هنگامی که تنش های زندگی اش کمتر بشود، او نیازی به ترک کردن ندارد، و اساساً تصمیمی هم برای ترک ندارد تا زمانی که یک شرایط استرس زا دیگر بوجود آید. البته، زمان هرگز مناسب نیست، زیرا زندگی برای اکثر مردم همیشه تنش های خودش را دارد. استرس به جای کاهش مدام بیشتر هم می شود. ما حمایت والدینمان را از دست می دهیم، وارد دنیایی می شویم که نیاز به تهیه خانه داریم، پول رهن لازم داریم، بچه دار می شویم، مسئولیت های شغلی مان بیشتر می شود، و ... . البته، زندگی یک سیگاری هرگز نمی تواند استرس کمتری داشته باشد، چرا که خود سیگار دلیل اصلی ایجاد استرس است. همانطور که نرخ مصرف نیکوتین سیگاری ها افزایش می یابد، استرس های او نیز بیشتر می شوند و در نتیجه توهمات وابستگی به سیگارش نیز افزایش می یابد.

در حقیقت، اینکه استرس های زندگی بیشتر می شوند یک توهم است، و این خود سیگار کشیدن است که توهم را ایجاد می کند. در این مورد در فصل 28 جزئیات بیشتری را مطرح خواهیم کرد.

بعد از شکست های اولیه در ترک سیگار، فرد سیگاری معمولاً با این احتمال دل خودش را خوش می کند که یک روز از خواب پا می شود و می بیند که دیگر سیگاری نیست. شعلۀ این امید معمولاً توسط داستان های سیگاری های سابق در او مشتعل می شود (به عنوان مثال، من آنفلونزا گرفتم و بعد از آن دیگر نمی خواستم سیگار بکشم).

ادامۀ فصل 22 در بخش بعدی ...

---

قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 22 . ترک سیگار با روش ارادۀ قوی (1)

---

بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 22 . ترک سیگار با روش ارادۀ قوی (3)