سیگاری های سنگین معمولاً به سیگاری های گاه به گاه حسادت می کنند. همۀ ما این نوع آدمها را ملاقات کرده ایم: "اوه، من کل هفته را بدون سیگار دوام می آورم، اصلاً هم من رو اذیت نمی کنه." ما با خودمان فکر می کنیم: "کاش من هم آنطور بودم." می دانم که باور این حرف سخت است اما هیچ سیگاری از سیگاری بودنش لذت نمی برد. هر گز فراموش نکنید:





هیچ سیگاری تا به امروز خودش تصمیم نگرفته است که یک سیگاری باشد، حالا چه سیگاری گاه به گاه و ...، بنابراین:

• همۀ سیگاری ها احمق هستند.
  
• همۀ سیگاری های سعی می کنند تا به خودشان و همینطور به دیگران دروغ بگویند، تا با یک روش عبث احمق بودن خودشان را توجیه کنند.
  

من یک طرفدار متعصب گلف بودم. اما در مورد بازی خودم معمولاً لاف میزدم و همیشه دوست داشتم بیشتر بازی کنم. چرا سیگاری ها در مورد کم سیگار کشیدنشان لاف میزنند؟ اگر این معیار درست باشد، مطمئناً تقدیر واقعی برای کسانی هست که اصلاً سیگار نمی کشند.

اگر من به شما می گفتم: "می دونی، من تمام طول هفته رو بدون حتی خوردن یک هویج دوام می آورم، و اصلاً هم من رو اذیت نمی کنه"، شما ممکن بود فکر کنید من یک دیوانه هستم. اگر من از هویج لذت می بردم، چرا یک هفته بدون آن می ماندم؟ اگر از آن لذت نمی بردم، اصلاً چرا همچین حرفی را زدم؟ بنابراین، وقتی که یک سیگاری جمله ای مانند این را می گوید که: "من می توانم تمام هفته را بدون حتی یک نخ سیگار بمانم، و من را اذیت هم نمی کند." او دارد سعی می کند تا خودش و شما را متقاعد کند که هیچ مشکلی ندارد. اما اگر مشکلی نباشد اصلاً نیازی به گفتن این حرفها نیست. آنچه که او در واقعیت می گوید اینست که: "من موفق شدم تا یک هفته بدون سیگار ماندن زنده بمانم". درست مانند هر فرد سیگاری دیگری، او نیز تمایل دارد تا برای بقیۀ عمرش از سیگار کشیدن خلاصی یابد. اما او فقط توانسته است یک هفته دوام بیاورد، اینجاست که شما می توانید تصور کنید سیگار چقدر می تواند ارزشمند باشد، چون یک هفته محروم ماندن از آن اینقدر برای سیگاری قابل توجه بوده است؟

به همین دلیل است که سیگاری های گاه به گاه، در واقع موثر تر از سیگاری های دائمی به دام افتاده اند. نه فقط بخاطر اینکه توهم بیشتر لذت بردن از سیگار را دارند، بلکه به این دلیل که انگیزه کمتری هم برای ترک سیگار دارند، چون پول کمتری را هزینه می کنند و در برابر ریسک های سلامتی کمتر آسیب پذیرند.

به یاد داشته باشید، تنها لذتی که سیگاری ها دریافت می کنند رها شدن از رنج های دوری از نیکوتین است، و همانطور که همین الان توضیح دادم حتی این لذت هم توهمی بیش نیست. تصور کنید، آن هیولای کوچک نیکوتین که در بدنتان مستقر شده است یک خارش دائمی و نامحسوس باشد، و در بیشتر اوقات ما حتی از آن آگاه هم نباشیم.

حالا اگر شما یک خارش دائمی داشته باشید، میل طبیعی شما اینست که محل خارش را بخراشید تا خارش برطرف گردد. همینطور که بدن ما در برابر نیکوتین ایمن تر می گردد، میلی طبیعی شما این خواهد بود که زنجیره سیگار کشیدن را بیشتر ادامه بدهید.

ادامۀ فصل 25 در بخش بعدی ...

---

قبلی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 24 . فقط یک سیگار

---

بعدی : ترجمۀ کتاب روش ساده ترک سیگار نوشتۀ آلن کار : فصل 25 . سیگاری های گاه به گاه، نوجوانان، غیر سیگاری ها (2)