همان وسیلۀ اندازه گیری که به شما می گوید چه وقتی بخورید همچنین به شما می گوید چه وقتی خوردن را متوقف کنید. مشکل اینست که ما شستشوی مغزی شده ایم که آن را نادیده بگیریم. ما به طور مداوم با پیام های در هم ریخته از طریق منابع گوناگون بمباران می شویم و به ما القاء می کنند که چه وقتی و چه چیزی را باید بخوریم و ارتباطمان را با پیامهایی که از بدن خودمان می آیند از دست داده ایم. گرسنگی دوست ماست، نه تنها به این دلیل که به ما می گوید چه زمانی بخوریم و ما را قادر می سازد تا از این فرآیند لذت ببریم، بلکه همچنین به محض اینکه ارضا شد، سیگنالی می فرستد که خوردن را متوقف سازیم، و جلوی پرخوری را می گیرد.





پرخوری منجر می شود ما نفخ کنیم و ناراحت باشیم. اگر وسیلۀ اندازه گیری ما کار می کند، اساساً چرا ما میل به پرخوری داریم؟ مطمئناً قبل از اینکه ما زیاده روی کنیم باید یک سیگنال بفرستد.

هرچقدر آب موجود در غذاهایی که می خوریم بیشتر باشد، کمتر احساس نفخ می کنیم. غذاهای دارای آب زیاد مانند میوه ها و سبزیجات تازه، روده ها را تمیز می کنند و به ما کمک می کنند تا مواد غذایی ضروری را جذب کنیم. گرسنگی زمانی پایان می یابد که ما مواد مغذی کافی را از غذاهای صحیح جذب کنیم، نه وقتی که خودمان را با غذاهای آشغال که دارای مواد مغذی کم هستند پر کنیم، این غذاهای ناسالم هرگز واقعاً نیازهای بدن ما را برآورده نمی سازند. به همین دلیل هم هست که خوردن غذاهای صحیح اضطرار به پرخوری را از بین می برد.

ممکن است این را به شما القاء کرده باشم که برای برقرار مجدد ارتباط با بدنتان نیاز به مراقبۀ درونی یا مدیتیشن دارید. به شما اطمینان می دهم که مسأله خیلی ساده تر از اینهاست. خوشبختانه، وسیلۀ اندازه گیری طبیعت این کار را برای شما انجام می دهد. هنگامی که مواد مغذی کافی را مصرف کردید، این نشانگر طبیعی پیغام "سیری" را ثبت می کند و میل شما به خوردن را پایان می دهد.

هنگامی که یک لیوان آب می نوشید، هنگامی که تشنگی تان برطرف شد نوشیدن آن را متوقف می کنید، و نه وقتی که شکمتان پر شد. چیز مشابهی در مورد خوردن نیز وجود دارد، مشروط بر اینکه غذاهای صحیح را بخورید.

هنگامی که به طور مداوم غذاهایی را می خورید که مواد مغذی لازم را در خودشان ندارند، پرخوری یک چیز عادی می شود. شما ابزارهایی را که توسط طبیعت برای شما فراهم شده اند را بازنویسی می کنید و دیگر نمی دانید چگونه به چیزهایی که آنها به شما می گویند گوش دهید. حسگر شما هدایت شما به سمت غذاهای صحیح را متوقف می کند و دیگر از نشانگرتان به درستی استفاده نمی کنید. شما ارتباطتان را با بدنتان از دست می دهید و هر چقدر هم که بخواهید در وزن دلخواهتان باشید، نمی توانید به آن برسید.