خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را
همون همیشگی قربان
شما تنها زمانی کاملاً سیر می شوید که غذاهای مناسب ر ابخورید. دوباره زنگ های هشدار را می شنوم. آیا این بدین معناست که دیگر قرار نیست از گسترۀ وسیعی از غذاهایی که هم اکنون موجود و در دسترس قرار دارند، استفاده کنیم؟
بشر در تمامی جنبه های جامعۀ مصرف کنندۀ ما، گزینه های خیره کنندۀ بسیاری را برای وسوسه کردن ما ایجاد کرده است. به عنوان مثال نیکوتین را در نظر بگیرید. شما در چگونگی مصرف آن انتخاب های متفاوتی دارید: سیگار، سیگار برگ، پیپ، تنباکویِ جویدنی، انفیه (مصرف با بینی)، آدامس، چسب، اسپری بینی، استنشاقی، و غیره. شما می توانید سیگارهای آماده را بکشید، یا اینکه خودتان آن را رول کنید. همچنین تعداد بیشماری برندهای مختلف دارید که می توانید سیگار یا تنباکو یا سایر محصولات نیکوتینی آنها را خریداری کنید. این گسترۀ وسیع این احساس را به ما می دهد که آزادی زیادی برای انتخاب داریم.
در مورد الکل هم وضعیت مشابهی داریم. شما می توانید آب جو، شراب یا اسپریت را انتخاب کنید. شاید محبوب شما ویسکی باشد، اما کدام یکی؟ هزاران برند از آن وجود دارد.
صنایع غذایی بیشترین انتخاب های ممکن را ارائه می دهند. آیا وقتی صحبت به غذا خوردن می رسد، باعث خرسندی نیست که انتخاب های بسیار زیادی وجود داشته باشند؟ ظاهراً انسان می تواند بی نهایت برند بسازد. به عنوان مثال صبحانه را در نظر بگیرید. تنوع بیشماری از غلات صبحانه در بازار وجود دارد، با این حال، مواد اولیۀ همۀ آنها یکی می باشند. گاهاً با خودم می اندیشم یک انسان چطور می تواند در طول زندگی اش از همۀ این تنوع لذت ببرد.
از روی تجربۀ قبلی ام در ارتباط با نیکوتین متوجه شده ام که سیگاری ها خصلت های جالبی دارند، یکی از آنها اینست که بر روی یک برند خاص مداومت و اصرار دارند. با وجود اینکه هزاران گزینه برای آنها موجود است، آنها همیشه دنبال برند همیشگی خودشان هستند. اینکه از اینهمه تنوع لذت نمی برند، آنها را اذیت نمی کند. در حقیقت، چیزی که بیشتر آنها را ناراحت می کند اینست که نتوانند برند معمول خودشان را که مغز و بدنشان به آن عادت کرده است، پیدا کنند.
من قبلاً که سیگاری بودم فکر می کردم که این خصیصه ها مخصوص سیگاری ها است، اما اکنون دریافته ام که ما تمایل داریم کار مشابهی را در مورد غذاها نیز انجام دهیم. تعداد بیشماری انتخاب غذایی در دنیا وجود دارد، اما با این حال ما به تعداد انگشت شماری از آنها چسبیده ایم. دفعۀ بعدی که خرید می کنید، تعداد غذاهای مختلفی را که می خرید، بشمارید. حالا به این فکر کنید که هر چند وقت یکبار لیست مواد غذایی را که می خرید، تغییر می دهید. ممکن است گاهاً تغییرات عجیبی، بسته به آب و هوا، مود شما، بودجۀ شما، و ... رخ دهند، اما اکثریت آیتم های غذایی شما مدتهای زیادی است که یکسان هستند.
امروزه افراد بسیاری خرید های غذایی شان را به صورت آنلاین انجام می دهند و این کار باعث شده است تا تغییرات بسیار اندک لیست خرید ما برجسته تر شوند. کامپیوتر هوشمند کافیست جزئیات آخرین خرید شما را جایی ذخیره کند و تنها کاری که شما باید انجام دهید اینست که دکمه ای را بفشارید تا همان سفارش تکراری را دوباره برایتان بفرستند. گاهی اوقات افراد مواردی را حذف یا اضافه می کنند، اما بیشتر اوقات به همان موارد همیشگی می چسبند و روزها و ماهها و سالها به خوردن همان چیزهای تکراری ادامه می دهند.
مانند خیلی از افراد من هم قبلاً روزم را با خوردن یک پیاله غلات صبحانه آغاز می کردم. سوپر مارکت محلی ما یک راهرو کامل از غلات صبحانه از برندهای مختلف داشت، اما من همیشه با یک برند خاص همیشگی به منزل برمی گشتم. هنگامی که تصمیم گرفتیم یک غذای محبوب داشته باشیم، از اینکه همیشه همان را بخوریم خوشحال و راضی خواهیم بود.
مثال دوم از این موضوع یک روز غروب که برای خوردن "کاری" بیرون رفته بودم، برایم رخ داد. اطراف خانۀ ما رستوران های هندی بسیاری وجود دارند و من رستوران محبوب خودم را دارم، رستوران "موستر پارک تندوری". همانطور که آنجا نشسته بودم و منو را مطالعه می کردم، صاحب آنجا، "مالیک"، برای گرفتن سفارش نزد من آمد. آن روز رستوران به طرز غیرمعمولی شلوغ بود و او عجله داشت. قبل از اینکه من چیزی بگویم، آن چیزی را که دقیقاً قصد سفارش دادنش را داشتم، از بر خواند. اما چطور؟ دلیلش این بود که من همیشه یک چیز یکسان را سفارش می دادم!
خودم حتی تابحال متوجهش هم نشده بودم. بعداً برایم مشخص شد که این مسأله خاص رستوران "تندوری" نبود، بلکه هر بار که به رستوران های دیگری همچون رستوران چینی یا ایتالیایی نیز می رفتم همینطور بود. من می نشستم و با دقت توضیحات موجود در منو را می خواندم و سعی می کردم تا چیزی را انتخاب کنم. و هر بار همان غذایی را که می دانستم دوستش دارم، سفارش می دادم.
اگر غذایی محبوب ما باشد، از اینکه بارها آن را بخوریم خرسند خواهیم بود. چرا اینطور هستیم؟ ما در انتخابی بین غذایی که دوستش داریم و سایر گزینه های موجود هستیم، چه کسی با عقل سالم سایر گزینه ها را انتخاب می کند؟ و هیچ چیز اشتباهی هم در ارتباط با این موضوع وجود ندارد، مشروط بر اینکه غذای محبوب ما انرژی و مواد مغذی مورد نیاز بدن ما را تأمین کند و باعث شود که متناسب و سالم باشیم.
در مقایسه با حیوانات وحشی ما تنوع زیادی از غذاها را می خوریم. با این حال، ما را شستشوی مغزی کرده اند تا غذاهای ناسالم را بخوریم. با روش من شما باز هم به خوردن این گسترۀ وسیع از غذاها ادامه می دهد، اما از غذاهای محبوبتان بهره مند می شوید.
قبلاً اشاره کردیم که تنها زمانی گرسنگی شما به طور کامل برطرف می شود که غذاهای مناسب را بخورید، و تنها با انجام آن کار حسگر شما در زمان مناسب شما را متوقف خواهد کرد. روش من شما را در انتخاب غذاهای محبوبتان محدود نمی کند و شما حس محروم شدن را نخواهید داشت.
شما غذاهایی را خواهید خورد که واقعاً از خوردنشان لذت می برید و بعد از آن متناسب، سالم و پرانرژی خواهید بود، نه اینکه احساس باد کردن، تنبلی و گناه کنید.
بشر در تمامی جنبه های جامعۀ مصرف کنندۀ ما، گزینه های خیره کنندۀ بسیاری را برای وسوسه کردن ما ایجاد کرده است. به عنوان مثال نیکوتین را در نظر بگیرید. شما در چگونگی مصرف آن انتخاب های متفاوتی دارید: سیگار، سیگار برگ، پیپ، تنباکویِ جویدنی، انفیه (مصرف با بینی)، آدامس، چسب، اسپری بینی، استنشاقی، و غیره. شما می توانید سیگارهای آماده را بکشید، یا اینکه خودتان آن را رول کنید. همچنین تعداد بیشماری برندهای مختلف دارید که می توانید سیگار یا تنباکو یا سایر محصولات نیکوتینی آنها را خریداری کنید. این گسترۀ وسیع این احساس را به ما می دهد که آزادی زیادی برای انتخاب داریم.
در مورد الکل هم وضعیت مشابهی داریم. شما می توانید آب جو، شراب یا اسپریت را انتخاب کنید. شاید محبوب شما ویسکی باشد، اما کدام یکی؟ هزاران برند از آن وجود دارد.
صنایع غذایی بیشترین انتخاب های ممکن را ارائه می دهند. آیا وقتی صحبت به غذا خوردن می رسد، باعث خرسندی نیست که انتخاب های بسیار زیادی وجود داشته باشند؟ ظاهراً انسان می تواند بی نهایت برند بسازد. به عنوان مثال صبحانه را در نظر بگیرید. تنوع بیشماری از غلات صبحانه در بازار وجود دارد، با این حال، مواد اولیۀ همۀ آنها یکی می باشند. گاهاً با خودم می اندیشم یک انسان چطور می تواند در طول زندگی اش از همۀ این تنوع لذت ببرد.
از روی تجربۀ قبلی ام در ارتباط با نیکوتین متوجه شده ام که سیگاری ها خصلت های جالبی دارند، یکی از آنها اینست که بر روی یک برند خاص مداومت و اصرار دارند. با وجود اینکه هزاران گزینه برای آنها موجود است، آنها همیشه دنبال برند همیشگی خودشان هستند. اینکه از اینهمه تنوع لذت نمی برند، آنها را اذیت نمی کند. در حقیقت، چیزی که بیشتر آنها را ناراحت می کند اینست که نتوانند برند معمول خودشان را که مغز و بدنشان به آن عادت کرده است، پیدا کنند.
من قبلاً که سیگاری بودم فکر می کردم که این خصیصه ها مخصوص سیگاری ها است، اما اکنون دریافته ام که ما تمایل داریم کار مشابهی را در مورد غذاها نیز انجام دهیم. تعداد بیشماری انتخاب غذایی در دنیا وجود دارد، اما با این حال ما به تعداد انگشت شماری از آنها چسبیده ایم. دفعۀ بعدی که خرید می کنید، تعداد غذاهای مختلفی را که می خرید، بشمارید. حالا به این فکر کنید که هر چند وقت یکبار لیست مواد غذایی را که می خرید، تغییر می دهید. ممکن است گاهاً تغییرات عجیبی، بسته به آب و هوا، مود شما، بودجۀ شما، و ... رخ دهند، اما اکثریت آیتم های غذایی شما مدتهای زیادی است که یکسان هستند.
امروزه افراد بسیاری خرید های غذایی شان را به صورت آنلاین انجام می دهند و این کار باعث شده است تا تغییرات بسیار اندک لیست خرید ما برجسته تر شوند. کامپیوتر هوشمند کافیست جزئیات آخرین خرید شما را جایی ذخیره کند و تنها کاری که شما باید انجام دهید اینست که دکمه ای را بفشارید تا همان سفارش تکراری را دوباره برایتان بفرستند. گاهی اوقات افراد مواردی را حذف یا اضافه می کنند، اما بیشتر اوقات به همان موارد همیشگی می چسبند و روزها و ماهها و سالها به خوردن همان چیزهای تکراری ادامه می دهند.
همون همیشگی قربان!
ممکن است تعداد بیشماری غذاهای ناسالم برای ما مهیا باشند، اما مطمئناً به آنها نیازی نداریم و از این مزیت بهره نمی جوییم. دو مثال از تجربۀ شخصی خود من این را تشریح می کند.مانند خیلی از افراد من هم قبلاً روزم را با خوردن یک پیاله غلات صبحانه آغاز می کردم. سوپر مارکت محلی ما یک راهرو کامل از غلات صبحانه از برندهای مختلف داشت، اما من همیشه با یک برند خاص همیشگی به منزل برمی گشتم. هنگامی که تصمیم گرفتیم یک غذای محبوب داشته باشیم، از اینکه همیشه همان را بخوریم خوشحال و راضی خواهیم بود.
مثال دوم از این موضوع یک روز غروب که برای خوردن "کاری" بیرون رفته بودم، برایم رخ داد. اطراف خانۀ ما رستوران های هندی بسیاری وجود دارند و من رستوران محبوب خودم را دارم، رستوران "موستر پارک تندوری". همانطور که آنجا نشسته بودم و منو را مطالعه می کردم، صاحب آنجا، "مالیک"، برای گرفتن سفارش نزد من آمد. آن روز رستوران به طرز غیرمعمولی شلوغ بود و او عجله داشت. قبل از اینکه من چیزی بگویم، آن چیزی را که دقیقاً قصد سفارش دادنش را داشتم، از بر خواند. اما چطور؟ دلیلش این بود که من همیشه یک چیز یکسان را سفارش می دادم!
خودم حتی تابحال متوجهش هم نشده بودم. بعداً برایم مشخص شد که این مسأله خاص رستوران "تندوری" نبود، بلکه هر بار که به رستوران های دیگری همچون رستوران چینی یا ایتالیایی نیز می رفتم همینطور بود. من می نشستم و با دقت توضیحات موجود در منو را می خواندم و سعی می کردم تا چیزی را انتخاب کنم. و هر بار همان غذایی را که می دانستم دوستش دارم، سفارش می دادم.
اگر غذایی محبوب ما باشد، از اینکه بارها آن را بخوریم خرسند خواهیم بود. چرا اینطور هستیم؟ ما در انتخابی بین غذایی که دوستش داریم و سایر گزینه های موجود هستیم، چه کسی با عقل سالم سایر گزینه ها را انتخاب می کند؟ و هیچ چیز اشتباهی هم در ارتباط با این موضوع وجود ندارد، مشروط بر اینکه غذای محبوب ما انرژی و مواد مغذی مورد نیاز بدن ما را تأمین کند و باعث شود که متناسب و سالم باشیم.
در مقایسه با حیوانات وحشی ما تنوع زیادی از غذاها را می خوریم. با این حال، ما را شستشوی مغزی کرده اند تا غذاهای ناسالم را بخوریم. با روش من شما باز هم به خوردن این گسترۀ وسیع از غذاها ادامه می دهد، اما از غذاهای محبوبتان بهره مند می شوید.
قبلاً اشاره کردیم که تنها زمانی گرسنگی شما به طور کامل برطرف می شود که غذاهای مناسب را بخورید، و تنها با انجام آن کار حسگر شما در زمان مناسب شما را متوقف خواهد کرد. روش من شما را در انتخاب غذاهای محبوبتان محدود نمی کند و شما حس محروم شدن را نخواهید داشت.
شما غذاهایی را خواهید خورد که واقعاً از خوردنشان لذت می برید و بعد از آن متناسب، سالم و پرانرژی خواهید بود، نه اینکه احساس باد کردن، تنبلی و گناه کنید.
نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)
دیدگاه خود را ثبت کنید: