چگونه ما فریب می خوریم و راهنمای طبیعت را نادیده می گیریم و غذاهای آشغال و ناسالم را با غذاهای اصلی اشتباه می گیریم؟ حیوانات روش هایی را برای ذخیره کردن غذاها می یابند تا بتوانند در زمان های کمبود غذا، زنده بمانند. اجداد ما نیز اهمیت ذخیره کردن غذا را می دانستند، همچنین آنها خیلی زود فهمیدند که غذاهایی که خورده نشده باقی می مانند، مضر می شوند: فاسد می شوند. در واقع آن غذاها توسط موجودات دیگری به نام باکتری ها خورده می شوند.





ما باکتری ها را به عنوان یک دشمن می بینیم، اما آنها هم مانند ما بخشی از نقشۀ طبیعت هستند. آنها هم به طور اتفاقی همان غذایی را دوست دارند که ما دوست داریم. بنابراین اجداد ما روش های مبتکرانه ای را ایجاد کردند تا بتوانند غذاهایشان را حفظ کنند، مانند پختن، کنسرو کردن، در بطری ریختن، نمک سود کردن، شیرین کردن، ترشی انداختن، دود دادن و تصفیه کردن. در هر مورد آنها با حذف کردن بیشتر ویژگی هایی که آن را تبدیل به غذا کرده بود، یعنی مواد مغذی آن، به طرز موثری آن غذاها را برای باکتری ها غیرقابل خوردن کردند. اگر آن غذاها برای باکتری ها به اندازۀ کافی خوب نباشند، برای ما هم خوب نخواهند بود!

این روشی برای زنده ماندن در مواقعی بود که غذاهای محبوبشان دچار کمبود می شدند، و جواب می داد، به عنوان مثال ملوانان را در سفرهای طولانی دریایی زنده نگه می داشت. اما از محروم شدن از مواد مغذی ضروری رنج می بردند، و بیماری های همچون کمبود ویتامین \(\text{C}\) و نرمی استخوان ایجاد شدند، که فقط می توانست توسط میوه ها و سبزیجات تازه که در خشکی یافت می شود، درمان شوند.

از قرن نوزدهم، افراد بیشتر و بیشتری از حومه های شهر به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند و دسترسی به میوه های تازه برای همۀ جمعیت به طور فزاینده ای مشکل شد. میوه های تازه و سبزیجات به صورت کالایی لاکچری درآمد که فقط برای افراد ثروتمند موجود بود، و نیاز به غذاهای فرآوری شده آغاز شد. میوه ها بدلیل شیرینی ذاتی شان بسیار خوش مزه هستند. مزۀ میوه ها برای میلیون ها سال است که به بشر حال داده است، سالها قبل از آنکه بشر بتواند غذاهای ناسالم را اختراع کند، و این تصادفی نیست که صنابع غذایی تمایل دارند که تولیداتشان شیرین باشند.

بیشتر غذاهای از پیش آماده شده شیرین شدند تا تلاش کنند که مزۀ میوه هایی را که برای ما طراحی شده بودند را کپی کنند - منظور من میوه ها در حالت طبیعیشان است و نه آنهایی که پخته شده اند و در حالتی شبیه مربا و کمپوت و ... در آمده اند. ما همچنین میوه ها را به غذاهای بی مزه اضافه می کنیم تا آنها را خوش طعم کنیم؛ سس سیب با گوشت خوک، یا زغال لخته همراه با گوشت بوقلمون. اما اگر شیرینی طبیعی میوه های تازه موجود نباشند چه می شود؟ راه حلی که اجداد ما به آن رسیدند، چیزی بود که بزرگترین تهدید سلامتی ما شد: افزودن شکر تصفیه شده.

شکر به غذاهای فرآوری شدۀ بسیاری اضافه می شود. این فقط شامل چیزهای به اصطلاح شیرین نمی شود. به بسته ها نگاه کنید. آن همچنین به سبزیجات کنسرو شده، لوبیا های پخته شده، غلات، ماست، و گوشت خشک شده نیز اضافه می شود و اغلب به عنوان نگهدارنده استفاده می شود. شکر علاوه بر اینکه سعی در تقلید شیرینی میوه های تازه دارد، یک مادۀ اعتیاد آور نیز می باشد. حتی مقادیر کم از این به اصطلاح غذاهای فرآوری شدۀ خوش مزه، ما را معتاد می کنند، و ما را مجبور می کنند که دوباره و دوباره آنها را خریداری کنیم. در فصل بعد در این باره بیشتر توضیح خواهم داد.

غذاهای فرآوری شده تبدیل به یک تجارت بزرگ شدند و خیلی زود ما اسیر تبلیغات آنها شدیم. امروز ما به کلی وابسته به سوپرمارکت هایی هستیم که غذاهایی را به ما می فروشند که می توانیم آنها را برای ماه ها، و حتی سال ها، قبل از اینکه بخوریم، در خانه نگه داریم.


طبیعت اهمیت آب را برای همۀ حیوانات می داند. هنگامی که غذا فرآوری می شود، بیشتر مواد مغذی اش را از دست می دهد. همچنین آب طبیعی داخل آن نیز از بین می رود، که برای ما کاملاً حیاتی است.

به عنوان یک کودک، قبل از اینکه شروع به خوردن جامدات کنیم، ما به آب وابسته هستیم. \(88\%\) از شیر مادر ما آب است و ما مواد مغذی حیاتی مورد نیازمان را در شکل مایع دریافت می کنیم. به عنوان یک فرد بالغ، دستگاه گوارش ما ترجیح می دهد که غذاهایی را بخورد که دارای محتویات آب زیادی باشند، با این روش استخراج مواد غذایی آن و خلاص شدن از شر چیزهای زائد غذا برای دستگاه گوارش آسانتر است.

ما می توانیم برای هفته ها یا حتی ماه ها بدون غذا زنده بمانیم، اما بدون آب نمی توانیم بیش از چند روز زنده بمانیم. با خوردن غذاهای دارای آب زیاد که در راهنمای طبیعت وجود دارد، یعنی غذاهای محبوبتان، تعادل طبیعی بدنتان را بازیابی می کنید.

خلاصه

• شما می توانید تقریباً برای هر چیزی، مزه ای را بدست آورید.
• خوشبختانه مزه ها را می توانید از دست نیز بدهید.
• غذاهای محبوب ما یک مزۀ بدست آمده نیستند، آنها حقیقت هستند.
• خودتان را از بردگی پُرزهای چشایی و عادات خوردن فعلیتان آزاد کنید.
• فرآوری، مواد مغذی حیاتی موجود در غذاها را می کشد.
• شیر مادر دارای \(88\%\) آب است. دستگاه گوارش ما غذاهای دارای آب زیاد را ترجیح می دهد.