فرآیند پالایش، یا پردازش شکر بسیار شبیه روشی است که با آن گیاه کوکا را به کوکائین فرآوری می کنند، و یا دانه های خشخاش را به هروئین فرآوری می کنند. این فرآیند فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی را از منبع طبیعی دور می کند، و در نهایت یک مادۀ کریستالی باقی می ماند که بسیار شیرین و قابل حل می باشد. شکر فرآوری شده از منابع غذایی بسیاری استخراج می شود و درخواهید یافت که اسامی زیادی دارد.





بنابراین از مالت جو، شکر چغندر قند، شربت برنج قهوه ای، آب نیشکر، شربت ذرت، گلوکز، ساکارز و شکر افرا بر حذر باشید. همگی اینها ساختۀ دست بشر و موادی اعتیاد آورند.

شاید فکر نمی کنید که مشکل شکر داشته باشید. به شما پیشنهاد می کنم که برچسب هر چیزی را که می خرید بخوانید. از تعداد اقلام مختلفی که محتوی شکر فرآوری شده هستند سورپرایز خواهید شد، حتی غذاهای خوش طعم از پیش آماده شده ای که شما آنها را شیرین نمی دانید، مانند سوپ ها، نان، پیتزا و چیپس دارای شکر می باشند. میوه ها و سبزیجات تازه نیازی به برچسب مواد تشکیل دهنده ندارند. آنها غذاهایی خالص و در وضعیت طبیعیشان هستند و شکر داخل آنها منجر به نوسانات ناگهانی و مفرط در سطح قند خون نمی شود که نتیجه اش درد خُماری و اعتیاد باشد.

کربوهیدرات ها می توانند یک منبع عالی برای انرژی باشند و شما می توانید آنها را از انواع غذا ها همچون میوه ها، سبزیجات، حبوبات و غلات دریافت کنید. این کربوهیدرات های طبیعی به آسانی هضم می شوند و تبدیل به انرژی می گردند. با این حال، هنگامی که غلات فرآوری می شوند تا غذاهایی همچون نان سفید، برنج سفید، پاستا و آرد سفید، را بسازند، می توانند تأثیری مشابه شکر فرآوری شده بر روی شما داشته باشند. فرآوری این کربوهیدرات ها منجر می شود تا فیبر و مواد مغذی آنها حذف گردند، در واقع تمام بخش های خوب آن که بدن ما به آن نیاز دارد طی فرآوری از بین می روند، و کربوهیدرات های باقیمانده همانند شکر فرآوری شده عمل می کند و رهاسازی انسولین را در بدن شما را افزایش می دهند.