شما در حال حاضر تمام کارهای سخت لازم برای رسیدن به چارچوب ذهنی مناسب را انجام داده اید. آمادگی شما تقریباً کامل است. اکنون ممکن است احساس بی صبری و هیجان داشته باشید ، مانند پرنده ای که می خواهد از قفس آزاد شود و اگر چنین است ، عالی است. با این حال ، شما هنوز هم باید به دقت روی بقیه این کتاب تمرکز کنید. به زودی ، شما تصمیم می گیرید که روش غذایی خود را به یک روش خوب تغییر دهید. چه موقع باید این کار را انجام دهید؟

روزهای بی معنی

معمولاً دو نوع مناسبت باعث می شود تا شما تصمیم به کاهش وزن بگیرید. یکی از آنها در مواقعی است که تهدیدهای جدی سلامتی یا بیماریهای ناشی از چاقی برای شما پیش می آیند یا اینکه متوجه می شوید به وزن یا شکلی رسیده اید که قبلاً برایتان غیرقابل تصور بوده است. مناسبت دیگر مربوط به تاریخ های خاص مانند اولین روز سال جدید، یا روز تولد و از این قبیل است. من آنها را روزهای بی معنی می نامم، چرا که هیچ ارتباطی با مشکل وزن شما ندارند جز اینکه شما آنها را به عنوان روز شروع مقابله با چاقی در نظر می گیرید. اگر این به شما کمک می کند که در یک روز خاص شروع کنید هیچ مشکلی در میان نیست، اما روزهای بی معنی معمولاً ضررشان بیشتر از منفعتشان است.

روز سال نو با فاصلۀ زیاد محبوب ترین روز بی معنی است. معمولاً در روز کریسمس آنقدر آت و آشغال می خوریم که در بستن زیپ شلوارمان هم به مشکل می خوریم. در شب عید نو آنقدر باد کرده ایم که از خودمان انزجار پیدا می کنیم و تصمیم می گیریم که عزممان را برای لاغر شدن جزم کنیم. بعد از چند روز کنترل دقیق میزان مصرف، اندکی حالمان بهتر شده است و حس بهتری داریم. مشکل اصلی اینست که هنوز همان آشغال هایی را که این مشکلات را ایجاد کرده اند مصرف می کنیم و سعی داریم با همان چیزها که مشکل را ایجاد کرده اند، مشکل را حل کنیم. اگر موفق شویم اندکی وزنمان را کم کنیم پاداشی که به خودمان می دهیم مصرف آشغال های بیشتر است. مانند اینست که موقع رانندگی یک تصادف وحشتناک ببینیم. ممکن است برای چند کیلومتر سرعتمان را کمتر کنیم اما به زودی به وضعیت ذهنی قبل و البته حداکثر سرعت باز می گردیم. به طرز مشابهی هنگامی که از اراده برای رژیم گرفتن استفاده می کنیم، ممکن است در ابتدا مصمم باشیم، اما به مرور این حس محروم شدن بر ما غلبه می کند و کم کم مقاومتمان را از دست می دهیم. دائماً یک مسابقۀ طناب کشی در ذهن کسی که پرخور است وجود دارد. از یک سو: پرخوری من را چاق، سست و بیحال، بدبخت، و ناسالم می کند و زندگی من را کنترل می کند. از سوی دیگر: پسر، چقدر من خوردن این آشغال ها را دوست دارم. تا زمانی که فرد پرخور باور دارد که این آشغال ها به او لذت می دهند او هرگز از این دام فرار نمی کند.

ما همیشه در حال جستجوی روش هایی هستیم که بتوانیم مشکل وزنمان را حل کنیم زیرا همیشه می ترسیم که دچار مشکلات بسیار جدی شویم. روزهای بی معنی صرفاً برای ما بهانه ای ایجاد می کنند تا تلاشمان را به تعویق بیندازیم.

بعضی از افراد زمانی را انتخاب می کنند که هیچ رویداد اجتماعی پیش رو نباشد، و امیدوارند که وسوسه نشوند. برخی دیگر تعطیلات سالانه خود را انتخاب می کنند، زیرا فکر می کنند وقتی دور از استرس کار باشند بهتر می توانند از عهدۀ این مشکل برآیند. مشکل این رویکردها اینست که شما را در شک و تردید طولانی نگه می دارند: "خوب، تا حالا خوب از عهده برآمده ام، اما مهمانی شام ماه بعد را چکار کنم؟" یا "وقتی که دوباره سرکار برگردم چه می شود؟"

فرقی نمی کند چه روزی را انتخاب کنید، همیشه به نظر می رسد که روز اشتباهی را انتخاب کرده بودید!

با روش من می توانید از همان روز اول از وعده های غذایی، نوشیدنی ها و موقعیت های اجتماعی لذت ببرید. به این ترتیب شما فوراً به خود ثابت می کنید که حتی در دوره هایی که می ترسید سخت ترین زمان ها باشد ، شما هنوز از خوردن غذاهای مورد علاقه خود و پیروی از راهنمای طبیعت خوشحال هستید.

با این حساب چگونه بهترین زمان را برای شروع انتخاب می کنید؟ خوب، چه توصیه ای به عزیزان خود دارید؟ این همان توصیه ای است که به شما می کنند:

"لطفاً همین حالا شروع کنید!"

شما کاملاً آماده اید که با خواندن این کتاب همه آنچه را آموخته اید شروع به پیاده سازی کنید. مثل بوکسورهایی که قصد کسب عنوان قهرمانی جهان را دارند ، شما هم اکنون در اوج هستید.

اگر ماهیت این دام را درک کرده باشید هیچ دلیلی ندارد که تاخیر کنید. بنابراین تصمیمتان را بگیرید که از همین حالا شروع کنید. اگر تردید دارید شاید لازم باشد که یک بار دیگر این کتاب را از ابتدا بخوانید تا تردیدتان برطرف گردد.