خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را
آموزش زبان ++C : فایل های هدر (Header files)
در یک پروژه واقعی معمولا کدها و توابع شما به مرور زمان بیشتر و بیشتر می شوند. از این رو قرار دادن همه کدها در داخل یک فایل می تواند مرور پروژه و اعمال تغییرات در آن را سخت تر و سخت تر کند. برای همان مکانیزمی با نام فایل های هدر در زبان برنامه نویسی ++C قرار داده شده است که با استفاده از آن می توانید کدهای خود را در فایل های جداگانه بنویسید و سپس در فایل اصلی آن ها را فراخوانی کنید.
برای درک این موضوع یک مثال واقعی می زنیم. همراه ما شوید و به ترتیب کارهای زیر را در پروژه خود انجام بدهید.
➊ ابتدا فایلی با نام Source2.cpp به پروژه خود اضافه کنید و کدهای زیر را داخل آن بنویسید. همانطور که می بینید در این فایل یک تابع با نام calc_Total ایجاد کرده ایم.
➋ حالا یک فایل دیگر با نام Source2.h به پروژه خود اضافه کنید و کدهای زیر را در آن بنویسید. همانطور که می بیند در این فایل بدون اینکه بدنه تابع ایجاد شده در فایل قبلی را به صورت کامل بیاوریم فقط معرفی آن را قرار داده ایم، اصطلاحا به این معرفی تابع prototypes گفته می شود.
➌ حالا در فایل اصلی پروژه خود که تابع main در داخل آن قرار دارد، کدهای زیر را بنویسید. در پروژه ما فایل اصلی حاوی تابع main به نام Source.cpp می باشد.
➍ حالا پروژه را اجرا کنید تا مشابه تصویر زیر خروجی آن را ببینید.
➎ در مثالی که با هم مرور کردیم، ساختار نهایی فایل های ایجاد شده در پروژه ما به شکل زیر می باشد.
فایل های هدر که پسوند آنها معمولا h. می باشند، صرفا محلی برای معرفی توابع مورد استفاده در کدهای دیگر می باشند. مزیت فایل های هدر اینست که شما می توانید با استفاده از آنها کدهای خود را در فایلهای مختلفی قرار بدهید که این دسته بندی فایل ها می توانند به صورت موضوعی یا هر دسته بندی دلخواه دیگر توسط شما باشد. سپس به آسانی با استفاده از یک دستور include در فایل اصلی پروژه تان (منظور از فایل اصلی، فایلی است که تابع main در آن قرار دارد) از آن فایل هدر استفاده نمایید.
آموزش قبلی : آموزش زبان ++C : توابع (functions)
آموزش بعدی : آموزش زبان ++C : دستورات شرطی if
چگونگی استفاده از فایل های هدر (Header files)
برای درک این موضوع یک مثال واقعی می زنیم. همراه ما شوید و به ترتیب کارهای زیر را در پروژه خود انجام بدهید.
➊ ابتدا فایلی با نام Source2.cpp به پروژه خود اضافه کنید و کدهای زیر را داخل آن بنویسید. همانطور که می بینید در این فایل یک تابع با نام calc_Total ایجاد کرده ایم.
➋ حالا یک فایل دیگر با نام Source2.h به پروژه خود اضافه کنید و کدهای زیر را در آن بنویسید. همانطور که می بیند در این فایل بدون اینکه بدنه تابع ایجاد شده در فایل قبلی را به صورت کامل بیاوریم فقط معرفی آن را قرار داده ایم، اصطلاحا به این معرفی تابع prototypes گفته می شود.
➌ حالا در فایل اصلی پروژه خود که تابع main در داخل آن قرار دارد، کدهای زیر را بنویسید. در پروژه ما فایل اصلی حاوی تابع main به نام Source.cpp می باشد.
➍ حالا پروژه را اجرا کنید تا مشابه تصویر زیر خروجی آن را ببینید.
➎ در مثالی که با هم مرور کردیم، ساختار نهایی فایل های ایجاد شده در پروژه ما به شکل زیر می باشد.
تشریح چگونگی استفاده از فایل های هدر
فایل های هدر که پسوند آنها معمولا h. می باشند، صرفا محلی برای معرفی توابع مورد استفاده در کدهای دیگر می باشند. مزیت فایل های هدر اینست که شما می توانید با استفاده از آنها کدهای خود را در فایلهای مختلفی قرار بدهید که این دسته بندی فایل ها می توانند به صورت موضوعی یا هر دسته بندی دلخواه دیگر توسط شما باشد. سپس به آسانی با استفاده از یک دستور include در فایل اصلی پروژه تان (منظور از فایل اصلی، فایلی است که تابع main در آن قرار دارد) از آن فایل هدر استفاده نمایید.
برای مشاهده فهرست آموزش های این دوره آموزشی بر روی لینک زیر کلیک کنید :
آموزش قبلی : آموزش زبان ++C : توابع (functions)
آموزش بعدی : آموزش زبان ++C : دستورات شرطی if
نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)
دیدگاه خود را ثبت کنید: