خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را
آموزش زبان ترکی استانبولی - حروف الفبای ترکی استانبولی
وقتی به دنبال یادگیری یک زبان جدید هستید، اولین کاری که باید بکنید اینست که با حروف الفبای آن آشنا شوید. زبان ترکی استانبولی هم از این قاعده مستثنی نیست. در این آموزش ضمن اینکه شما را با حروف الفبای ترکی استانبولی آشنا می کنیم، به نکات مهمی در مورد تلفظ آنها و همینطور سایر موارد حائز اهمیت در مورد آنها اشاره خواهیم کرد. تلاش ما بر اینست که در تمامی قسمتها به اندازۀ کافی مثال بیاوریم تا موضوع برای شما جا بیفتد. از آنجا که حروف ترکی استانبولی بسیار مشابه حروف انگلیسی است، در این آموزش گاهاً برای درک بهتر موضوع، مقایسه هایی بین شیوۀ تلفظ آن حرف در انگلیسی و در ترکی خواهیم آورد. اگر به دنبال مرجع کاملی برای یادگیری زبان ترکی استانبولی هستید، آموزش زبان ترکی استانبولی - رایگان و گام به گام جای خوبی برای شروع می باشد.
حروف زبان ترکی استانبولی در واقع همان حروف زبان انگلیسی است که البته کمی به آن افزوده اند و در تلفظ ها نیز تفاوت هایی دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. مثلاً در برخی حروف زبان ترکی یک حرف انگلیسی را با دو نقطه در بالای آن یک یک خط در پایین آن، یا علامتی شبیه سرکش موجود در آ با کلاه خودمان تزئین کرده اند. نوشتن زبان ترکی استانبولی خیلی راحت است. اگر از آن دسته از افرادی هستید که موقع پیام دادن در شبکه های اجتماعی فینگلیشی تایپ می کنید، نصف بیشتر راه را رفته اید، چون این هم دقیقاً مشابه همان است. نگارش زبان ترکی استانبولی برخلاف حروف الفبایش که شبیه زبان انگلیسی است، اصلاً به آن سختی نیست. در انگلیسی شما طوری می نویسید و طور دیگری می خوانید، اما در زبان ترکی استانبولی دقیقاً همانطور که می نویسید، همانطور هم می خوانید. در ادامه به تک تک این حروف، تلفظ آنها و نکات پیرامون هر کدام می پردازیم و در حد امکان هر کدام را هم با مثالهایی همراه می سازیم. شباهت ها بین زبان های ترکی بسیار است، از این رو اگر علاقمند هستید که در زمینۀ زبان ترکی رایج در ایران آموزش ببینید از آموزش زبان ترکی - سطح مقدماتی (A1 و A2) در فرادرس استفاده کنید.
در زبان انگلیسی حرف \(\text{A}\) را گاهی "آ" می خوانیم، گاهی "اَ" می خوانیم، گاهی "اِ" می خوانیم و غیره . اساساً انگلیسی طوری است که هر حرف می تواند بسته به کلمه ای که در داخلش هست، صداهای متفاوتی بپذیرد. اما حرف \(\text{A}\) در زبان ترکی استانبولی فقط و فقط صدای "آ" می دهد، یعنی اگر این حرف را در کلمه ای دیدید، اگر آن را "اَ" بخوانید غلط است، حتماً و حتماً باید آن را "آ" بخوانید. یک هیچ به نفع شما. دیگر از این ساده تر چه می خواهید. به عنوان مثال \(\text{Ali}\). این همان علی خودمان است. ترک ها آن را "آلی" می خوانند. یا اسم \(\text{Tarkan}\)، ما این اسم را "تَرکان" می خوانیم، اما به ترکی استانبولی آن را "تارکان" می خوانند. پس یادتان باشد، هر جا \(\text{A}\) یا \(\text{a}\) دیدید، آن را "آ" بخوانید.
\(\text{B}\) جزء حروف بی صدا می باشد و همان "ب" خوانده می شود. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{Bir}\) به معنای "یک" است و آن را "بیر" می خوانند.
ما حرف \(\text{C}\) را "سی" می خوانیم و در انگلیسی هم بیشتر اوقات صدای "س" می دهد، گاهی هم صدای "ک" می دهد. اما تفاوت این حرف با زبان ترکی استانبولی خیلی جالب است، آنها این حرف را "ج" می خوانند. به عنوان مثال \(\text{ece}\) که یک اسم دختر در ترکیه هست را "اِجِ" می خوانند. پس یادتان باشد که \(\text{C}\) در زبان ترکی استانبولی صدای "ج" می دهد، ما هیچ حرف دیگری در ترکی استانبولی نداریم که صدای "ج" بدهد، فقط و فقط همین یک حرف این صدا را می دهد. کارتان راحت شد. به عنوان مثالی دیگر کلمۀ \(\text{Cuma}\) را داریم که "جوما" خوانده می شود. تعجب نکنید این کلمه همان جمعۀ خودمان می باشد که فقط تلفظش متفاوت است. البته هر چقدر در زبان ترکی استانبولی پیش بروید در می یابید که چقدر کلمات مشابه با زبان ما دارند. اگر از ترک زبان ها یا آذری های ایران باشید که کار برایتان بسیار ساده تر هم می شود.
اگر بخواهیم به صورت فینگلیشی حرف "چ" را بنویسیم، آن را \(\text{ch}\) می نویسیم و آن را "چ" می خوانیم اما در زبان ترکی استانبولی از این سوسول بازی ها نداریم، خیلی راحت آن را با \(\text{Ç ç}\) نشان می دهند. در واقع همان \(\text{C}\) را می نویسند و یک علامت کوچک زیر آن قرار می دهند که \(\text{Ç}\) می شود. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{Çok}\) که آن را "چُک" می خوانند و معنای "زیاد" می دهد.
حرف \(\text{D}\) مشابه انگلیسی صدای "د" می دهد. مثل \(\text{Dede}\) که "دِدِ" خونده می شود. "دِدِ" همان "بابا بزرگ" خودمان است.
وقتی حرف \(\text{A}\) را یادی می دادیم، شاید برایتان سوال پیش آمده باشد که پس حرف "اَ" یا "اِ" کجاست. ما در ترکی استانبولی کلی کلمه داریم که این دو صدا را می دهند. حرف \(\text{E}\) در ترکی استانبولی هم صدای "اً" و هم صدای "اِ" می دهد. اینکه کدام یک از این دو را باید به کار ببرید به کلمۀ مربوطه و گاهاً به وزن جمله بستگی دارد. به عنوان مثال اسم دخترانۀ \(\text{Ece}\)، به شکل "اِجِ" تلفظ می شود.
\(\text{F}\) هم بسیار راحت است و فقط صدای "ف" می دهد. مثل \(\text{Fabrika}\) که "فایریکا" تلفظ می شود و به معنای "کارخانه" می باشد.
اگر به دنبال یادگیری زبان ترکی استانبولی یا هر زبان خارجی دیگری هستید، مجموعه آموزش زبان خارجی منبع آموزشی خوبی برای شما می باشد.
حرف \(\text{G}\) در انگلیسی گاهی صدای "ج" و گاهی صدای "گ" می دهد. در ترکی استانبولی این حرف فقط و فقط صدای "گ" می دهد. مثل اسم پسرانۀ \(\text{Ege}\) که به شکل "اِگِ" خوانده می شود. \(\text{Gerçek}\) که "گَرچِک" تلفظ می شود و به معنای "واقعی" می باشد. اگر دقت کرده باشید در اینجا \(\text{e}\) اول صدای "اَ" و \(\text{e}\) دوم صدای "اِ" می دهد. تفاوت اینکه کجا کدام تلفظ را باید بکار ببرید، کار شنیدن و تمرین کردن است.
ترکیه ای ها به حرف \(\text{Ğ}\) می گویند: \(\text{Yumuşak G}\) "یوموشاک گِ". معنای آن می شود "گ نرم". البته فریب اسمی که ترکیه ای ها برای این حرف گذاشتند را نخورید، این چیزی است که آنها می گویند. تلفظ این حرف "ع" خودمان است. به عنوان مثال \(\text{eğer}\) که آن را "اِعَر" تلفظ می کنند و معنایش همان "اگر" خودمان است.
حرف \(\text{H}\) در ترکی استانبولی راحت است و "ه" تلفظ می شود و هیچ صدای دیگری هم نمی دهد. مثل اسم \(\text{Hamdi}\) که "هامدی" تلفظ می شود.
حرف \(\text{I}\) صدای "ی" می دهد، مثل \(\text{içki}\) که "ایچکی" تلفظ می شود و معنای "شراب" می دهد.
نکته: اگر از ترک زبان های ایران هستید و نیاز دارید که زبان ترکی خود را با دستور زبان کامل بیاموزید، آموزش زبان ترکی (ویژه ترک‌‌زبانان) مرجع آموزشی بسیار خوبی برای شما می باشد.
حرف \(\text{I ı}\) چیزی شبیه \(\text{I i}\) انگلیسی است، با این تفاوت که نقطه ندارد. تلفظ این حرف کمی سخت است و صدایی بین "ی" و "اُ" می دهد، مشابه این حرف را در فارسی نداریم. موقع گفتن این حرف لب های پایینی را کمی شل می کنند و پایین می آورند، سعی کنید صدایش را از ته حلقتان در بیاورید و زیاد دهنتان رااز هوا پر نکنید. البته دقت کنید که علاوه بر سخت بودن بسیار مهم هم هست که آن را درست تلفظ کنید چون اشتباه در تلفظ آن معانی کلمات را تغییر می دهد. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{ışık}\) که "اِاُشِ ُک" تلفظ می شود معنای "نور، چراغ و روشنایی" می دهد. سعی کنید موقع گفتن این حرف نه زیاد ردپای "اِ" در آن دیده شود و نه زیاد ردپای "اُ" در آن مشاهده گردد. یک چیزی بین این دو و البته از ته حلق. با تکرار و تمرین قطعاً می توانید. به عنوان مثالی دیگر، روز سه شنبه به زبان ترکی استانبولی می شود \(\text{Salı}\) که "سالِ ُ" تلفظ می شود.
حرف \(\text{J}\) صدای "ژ" می دهد، این حرف در ترکی استانبولی زیاد استفاده نمی شود و بسیار کم کاربرد است. به عنوان مثال \(\text{Jilet}\) که "ژیلِت" خوانده می شود و همان "ژیلت" معنایش است.
حرف \(\text{K}\) همان صدای "ک" را می دهد و صدای دیگری نمی دهد. مثل \(\text{Kemal}\) که "کِمال" خوانده می شود و یک اسم مردانه است، در واقع همان کَمال خودمان است.
حرف \(\text{L}\) به شکل "ل" خوانده می شود مثل اسم دخترانۀ \(\text{Leyla}\) که "لِیلا" خوانده می شود.
حرف \(\text{M}\) هم همان صدای "م" را می دهد. مثل اسم پسرانۀ \(\text{mehmet}\) "مِهمِت" که در ترکیه هم به وفور یافت می شود.
حرف \(\text{N}\) هم همان صدای "ن" را می دهد و نکتۀ خاصی ندارد. مثل کلمۀ \(\text{Neden}\) که "نِدَن" تلفظ می شود، معنای این کلمه "چرا" است.
حرف \(\text{O}\) هم فقط صدای "اُ" می دهد و مثل انگلیسی نیست که گاهی صدای "آ" می دهد، گاهی صدای "یو" می دهد و گاهی صدای "اُ" و غیره. اینجا فقط صدای "اُ" می دهد و لاغیر. مثل \(\text{Ol}\)، که "اُل" خوانده می شود. \(\text{Ol}\) یک فعل امر به معنای "شدن" است، مثلاً گوینده می گوید "باش".
حرف \(\text{Ö}\) صدایی شبیه "اُ" جیغ دار می دهد. دقت کنید که "اُ" نیست. لبها موقع ادای این حرف کاملاً پایین می آیند. این حرف هم از آن حرفهایی است که در فارسی نداریم و ادا کردنش تمرین زیاد می خواهد. برای درک اهمیت موضوع به دو کلمۀ \(\text{Ol}\) و \(\text{Öl}\) توجه کنید. اولی معنای "شدن" می دهد و دومی معنای "بمیر" می دهد.
حرف \(\text{P}\) همان صدایی را می دهد که از آن انتظار می رود، یعنی صدای "پ"، مثل \(\text{para}\) که "پارا" تلفظ می شود و به معنای "پول" می دهد.
حرف \(\text{Q}\) با وجود اینکه در حروف الفبای ترکی استانبولی هست اما اصلاً استفاده نمی شود. در واقع یک سری حروف صرفاً به این دلیل در زبان ترکی استانبولی هستند که کلماتی که از سایر زبانها می آیند را بتوانند با آنها بنویسند. حروف \(\text{W}\) و \(\text{X}\) هم همینطور هستند و استفادۀ چندانی در زبان ترکی استانبولی ندارند و برای کلمات بیگانه در زبان ترکی کاربرد دارند.
حرف \(\text{R}\) همان صدای "ر" را می دهد. به عنوان مثال اسم پسرانۀ "رضا" که ترکیه ای ها آن را به شکل \(\text{Rıza}\) می نویسند و تلفظ آن "رِ ُضا" است.
حرف \(\text{S}\) صدای "س" می دهد. مثل \(\text{Selam}\) که همان سلام خودمان است و ترکیه ای ها به آن "سِلام" می گویند. البته دقت کنید که در زبان ترکی استانبولی این کلمه خیلی غیر رسمی و خودمانی است و فقط در جمع های خیلی دوستانه از آن استفاده کنید.
حرف \(\text{Ş}\) را "ش" تلفظ می کنند. این حرف به شکل یک \(\text{S}\) است که البته چیزی زیر آن اضافه شده است. به عنوان مثال \(\text{neşe}\) که "نِشِه" تلفظ می شود و معنای "شادی" می دهد.
حرف \(\text{T}\) فقط صدای "ت" می دهد، مثل کلمۀ \(\text{Temiz}\) که "تِمیز" تلفظ می شود و همان "تمیز" خودمان است.
حرف \(\text{U}\) صدای "او" می دهد. به عنوان مثال در ترکیه شهری هست که نامش \(\text{urfa}\) است و به شکل "اورفا" تلفظ می شود.
حرف \(Ü\) را شبیه "ایو" تلفظ کنید. البته تلفظ اصلی اش از این سخت تر است و متفاوت از آن است، اما برای شروع اینگونه با آن انس بگیرید. مثل اسم دخترانۀ \(\text{Fatmagül}\). دقت کنید که "فاطما گل" یا "فاطماگول" نیست، چیزی شبیه "فاطماگیول" است.
حرف \(\text{V}\) دقیقاً صدای "و" می دهد. مثل نام شهر \(\text{Van}\) که "وان" تلفظ می شود. یا کلمۀ \(\text{Vatan}\) که "واتان" خوانده می شود و معنای "وطن" می دهد.
حرف \(\text{Y}\) مثل حرف "ی" بی صدای خودمان است، مثلا وقتی که می خواهیم کلمه ای را با حرف "ی" آغاز کنیم کاربرد دارد. مثل \(\text{yavaş}\) که "یاواش" تلفظ می شود و معنی "یَواش" می دهد.
و اما آخرین حرفی که به آن می پردازیم حرف \(\text{z}\) است که آنها صدای "ز" می دهد و بسیار ساده است. مثل \(\text{Zarar}\) که "زارار" خواده می شود و همان "ضرر و زیان" خودمان است.
در پایان امیدوارم این آموزش به کار شما آمده باشد. همانطور که خودتان هم متوجه شدید حروف الفبای ترکیه ای بسیار شبیه زبان انگلیسی هستند و مشابهات بین آن بسیار است. البته تفاوتهایی اساسی و مهم نیز دارند که باید روی آنها بیشتر وقت بگذارید و تمرین کنید. اگر هم نیاز به منابع آموزشی بیشتری دارید از آموزش مکالمه زبان ترکی استانبولی در سفر استفاده کنید.
نکاتی دربارۀ حروف الفبای ترکی استانبولی
حروف زبان ترکی استانبولی در واقع همان حروف زبان انگلیسی است که البته کمی به آن افزوده اند و در تلفظ ها نیز تفاوت هایی دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. مثلاً در برخی حروف زبان ترکی یک حرف انگلیسی را با دو نقطه در بالای آن یک یک خط در پایین آن، یا علامتی شبیه سرکش موجود در آ با کلاه خودمان تزئین کرده اند. نوشتن زبان ترکی استانبولی خیلی راحت است. اگر از آن دسته از افرادی هستید که موقع پیام دادن در شبکه های اجتماعی فینگلیشی تایپ می کنید، نصف بیشتر راه را رفته اید، چون این هم دقیقاً مشابه همان است. نگارش زبان ترکی استانبولی برخلاف حروف الفبایش که شبیه زبان انگلیسی است، اصلاً به آن سختی نیست. در انگلیسی شما طوری می نویسید و طور دیگری می خوانید، اما در زبان ترکی استانبولی دقیقاً همانطور که می نویسید، همانطور هم می خوانید. در ادامه به تک تک این حروف، تلفظ آنها و نکات پیرامون هر کدام می پردازیم و در حد امکان هر کدام را هم با مثالهایی همراه می سازیم. شباهت ها بین زبان های ترکی بسیار است، از این رو اگر علاقمند هستید که در زمینۀ زبان ترکی رایج در ایران آموزش ببینید از آموزش زبان ترکی - سطح مقدماتی (A1 و A2) در فرادرس استفاده کنید.
\(\text{A a}\)
در زبان انگلیسی حرف \(\text{A}\) را گاهی "آ" می خوانیم، گاهی "اَ" می خوانیم، گاهی "اِ" می خوانیم و غیره . اساساً انگلیسی طوری است که هر حرف می تواند بسته به کلمه ای که در داخلش هست، صداهای متفاوتی بپذیرد. اما حرف \(\text{A}\) در زبان ترکی استانبولی فقط و فقط صدای "آ" می دهد، یعنی اگر این حرف را در کلمه ای دیدید، اگر آن را "اَ" بخوانید غلط است، حتماً و حتماً باید آن را "آ" بخوانید. یک هیچ به نفع شما. دیگر از این ساده تر چه می خواهید. به عنوان مثال \(\text{Ali}\). این همان علی خودمان است. ترک ها آن را "آلی" می خوانند. یا اسم \(\text{Tarkan}\)، ما این اسم را "تَرکان" می خوانیم، اما به ترکی استانبولی آن را "تارکان" می خوانند. پس یادتان باشد، هر جا \(\text{A}\) یا \(\text{a}\) دیدید، آن را "آ" بخوانید.
\(\text{B c C c}\)
\(\text{B}\) جزء حروف بی صدا می باشد و همان "ب" خوانده می شود. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{Bir}\) به معنای "یک" است و آن را "بیر" می خوانند.
ما حرف \(\text{C}\) را "سی" می خوانیم و در انگلیسی هم بیشتر اوقات صدای "س" می دهد، گاهی هم صدای "ک" می دهد. اما تفاوت این حرف با زبان ترکی استانبولی خیلی جالب است، آنها این حرف را "ج" می خوانند. به عنوان مثال \(\text{ece}\) که یک اسم دختر در ترکیه هست را "اِجِ" می خوانند. پس یادتان باشد که \(\text{C}\) در زبان ترکی استانبولی صدای "ج" می دهد، ما هیچ حرف دیگری در ترکی استانبولی نداریم که صدای "ج" بدهد، فقط و فقط همین یک حرف این صدا را می دهد. کارتان راحت شد. به عنوان مثالی دیگر کلمۀ \(\text{Cuma}\) را داریم که "جوما" خوانده می شود. تعجب نکنید این کلمه همان جمعۀ خودمان می باشد که فقط تلفظش متفاوت است. البته هر چقدر در زبان ترکی استانبولی پیش بروید در می یابید که چقدر کلمات مشابه با زبان ما دارند. اگر از ترک زبان ها یا آذری های ایران باشید که کار برایتان بسیار ساده تر هم می شود.
\(\text{Ç ç D d E e F f}\)
اگر بخواهیم به صورت فینگلیشی حرف "چ" را بنویسیم، آن را \(\text{ch}\) می نویسیم و آن را "چ" می خوانیم اما در زبان ترکی استانبولی از این سوسول بازی ها نداریم، خیلی راحت آن را با \(\text{Ç ç}\) نشان می دهند. در واقع همان \(\text{C}\) را می نویسند و یک علامت کوچک زیر آن قرار می دهند که \(\text{Ç}\) می شود. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{Çok}\) که آن را "چُک" می خوانند و معنای "زیاد" می دهد.
حرف \(\text{D}\) مشابه انگلیسی صدای "د" می دهد. مثل \(\text{Dede}\) که "دِدِ" خونده می شود. "دِدِ" همان "بابا بزرگ" خودمان است.
وقتی حرف \(\text{A}\) را یادی می دادیم، شاید برایتان سوال پیش آمده باشد که پس حرف "اَ" یا "اِ" کجاست. ما در ترکی استانبولی کلی کلمه داریم که این دو صدا را می دهند. حرف \(\text{E}\) در ترکی استانبولی هم صدای "اً" و هم صدای "اِ" می دهد. اینکه کدام یک از این دو را باید به کار ببرید به کلمۀ مربوطه و گاهاً به وزن جمله بستگی دارد. به عنوان مثال اسم دخترانۀ \(\text{Ece}\)، به شکل "اِجِ" تلفظ می شود.
\(\text{F}\) هم بسیار راحت است و فقط صدای "ف" می دهد. مثل \(\text{Fabrika}\) که "فایریکا" تلفظ می شود و به معنای "کارخانه" می باشد.
اگر به دنبال یادگیری زبان ترکی استانبولی یا هر زبان خارجی دیگری هستید، مجموعه آموزش زبان خارجی منبع آموزشی خوبی برای شما می باشد.
\(\text{G g Ğ ğ H h}\)
حرف \(\text{G}\) در انگلیسی گاهی صدای "ج" و گاهی صدای "گ" می دهد. در ترکی استانبولی این حرف فقط و فقط صدای "گ" می دهد. مثل اسم پسرانۀ \(\text{Ege}\) که به شکل "اِگِ" خوانده می شود. \(\text{Gerçek}\) که "گَرچِک" تلفظ می شود و به معنای "واقعی" می باشد. اگر دقت کرده باشید در اینجا \(\text{e}\) اول صدای "اَ" و \(\text{e}\) دوم صدای "اِ" می دهد. تفاوت اینکه کجا کدام تلفظ را باید بکار ببرید، کار شنیدن و تمرین کردن است.
ترکیه ای ها به حرف \(\text{Ğ}\) می گویند: \(\text{Yumuşak G}\) "یوموشاک گِ". معنای آن می شود "گ نرم". البته فریب اسمی که ترکیه ای ها برای این حرف گذاشتند را نخورید، این چیزی است که آنها می گویند. تلفظ این حرف "ع" خودمان است. به عنوان مثال \(\text{eğer}\) که آن را "اِعَر" تلفظ می کنند و معنایش همان "اگر" خودمان است.
حرف \(\text{H}\) در ترکی استانبولی راحت است و "ه" تلفظ می شود و هیچ صدای دیگری هم نمی دهد. مثل اسم \(\text{Hamdi}\) که "هامدی" تلفظ می شود.
\(\text{I i}\)
حرف \(\text{I}\) صدای "ی" می دهد، مثل \(\text{içki}\) که "ایچکی" تلفظ می شود و معنای "شراب" می دهد.
نکته: اگر از ترک زبان های ایران هستید و نیاز دارید که زبان ترکی خود را با دستور زبان کامل بیاموزید، آموزش زبان ترکی (ویژه ترک‌‌زبانان) مرجع آموزشی بسیار خوبی برای شما می باشد.
\(\text{I ı}\)
حرف \(\text{I ı}\) چیزی شبیه \(\text{I i}\) انگلیسی است، با این تفاوت که نقطه ندارد. تلفظ این حرف کمی سخت است و صدایی بین "ی" و "اُ" می دهد، مشابه این حرف را در فارسی نداریم. موقع گفتن این حرف لب های پایینی را کمی شل می کنند و پایین می آورند، سعی کنید صدایش را از ته حلقتان در بیاورید و زیاد دهنتان رااز هوا پر نکنید. البته دقت کنید که علاوه بر سخت بودن بسیار مهم هم هست که آن را درست تلفظ کنید چون اشتباه در تلفظ آن معانی کلمات را تغییر می دهد. به عنوان مثال کلمۀ \(\text{ışık}\) که "اِاُشِ ُک" تلفظ می شود معنای "نور، چراغ و روشنایی" می دهد. سعی کنید موقع گفتن این حرف نه زیاد ردپای "اِ" در آن دیده شود و نه زیاد ردپای "اُ" در آن مشاهده گردد. یک چیزی بین این دو و البته از ته حلق. با تکرار و تمرین قطعاً می توانید. به عنوان مثالی دیگر، روز سه شنبه به زبان ترکی استانبولی می شود \(\text{Salı}\) که "سالِ ُ" تلفظ می شود.
\(\text{J j K k L l M m N n O o}\)
حرف \(\text{J}\) صدای "ژ" می دهد، این حرف در ترکی استانبولی زیاد استفاده نمی شود و بسیار کم کاربرد است. به عنوان مثال \(\text{Jilet}\) که "ژیلِت" خوانده می شود و همان "ژیلت" معنایش است.
حرف \(\text{K}\) همان صدای "ک" را می دهد و صدای دیگری نمی دهد. مثل \(\text{Kemal}\) که "کِمال" خوانده می شود و یک اسم مردانه است، در واقع همان کَمال خودمان است.
حرف \(\text{L}\) به شکل "ل" خوانده می شود مثل اسم دخترانۀ \(\text{Leyla}\) که "لِیلا" خوانده می شود.
حرف \(\text{M}\) هم همان صدای "م" را می دهد. مثل اسم پسرانۀ \(\text{mehmet}\) "مِهمِت" که در ترکیه هم به وفور یافت می شود.
حرف \(\text{N}\) هم همان صدای "ن" را می دهد و نکتۀ خاصی ندارد. مثل کلمۀ \(\text{Neden}\) که "نِدَن" تلفظ می شود، معنای این کلمه "چرا" است.
حرف \(\text{O}\) هم فقط صدای "اُ" می دهد و مثل انگلیسی نیست که گاهی صدای "آ" می دهد، گاهی صدای "یو" می دهد و گاهی صدای "اُ" و غیره. اینجا فقط صدای "اُ" می دهد و لاغیر. مثل \(\text{Ol}\)، که "اُل" خوانده می شود. \(\text{Ol}\) یک فعل امر به معنای "شدن" است، مثلاً گوینده می گوید "باش".
\(\text{Ö ö}\)
حرف \(\text{Ö}\) صدایی شبیه "اُ" جیغ دار می دهد. دقت کنید که "اُ" نیست. لبها موقع ادای این حرف کاملاً پایین می آیند. این حرف هم از آن حرفهایی است که در فارسی نداریم و ادا کردنش تمرین زیاد می خواهد. برای درک اهمیت موضوع به دو کلمۀ \(\text{Ol}\) و \(\text{Öl}\) توجه کنید. اولی معنای "شدن" می دهد و دومی معنای "بمیر" می دهد.
\(\text{P p Q q R r S s W w X x}\)
حرف \(\text{P}\) همان صدایی را می دهد که از آن انتظار می رود، یعنی صدای "پ"، مثل \(\text{para}\) که "پارا" تلفظ می شود و به معنای "پول" می دهد.
حرف \(\text{Q}\) با وجود اینکه در حروف الفبای ترکی استانبولی هست اما اصلاً استفاده نمی شود. در واقع یک سری حروف صرفاً به این دلیل در زبان ترکی استانبولی هستند که کلماتی که از سایر زبانها می آیند را بتوانند با آنها بنویسند. حروف \(\text{W}\) و \(\text{X}\) هم همینطور هستند و استفادۀ چندانی در زبان ترکی استانبولی ندارند و برای کلمات بیگانه در زبان ترکی کاربرد دارند.
حرف \(\text{R}\) همان صدای "ر" را می دهد. به عنوان مثال اسم پسرانۀ "رضا" که ترکیه ای ها آن را به شکل \(\text{Rıza}\) می نویسند و تلفظ آن "رِ ُضا" است.
حرف \(\text{S}\) صدای "س" می دهد. مثل \(\text{Selam}\) که همان سلام خودمان است و ترکیه ای ها به آن "سِلام" می گویند. البته دقت کنید که در زبان ترکی استانبولی این کلمه خیلی غیر رسمی و خودمانی است و فقط در جمع های خیلی دوستانه از آن استفاده کنید.
\(\text{Ş ş}\)
حرف \(\text{Ş}\) را "ش" تلفظ می کنند. این حرف به شکل یک \(\text{S}\) است که البته چیزی زیر آن اضافه شده است. به عنوان مثال \(\text{neşe}\) که "نِشِه" تلفظ می شود و معنای "شادی" می دهد.
\(\text{T t U u}\)
حرف \(\text{T}\) فقط صدای "ت" می دهد، مثل کلمۀ \(\text{Temiz}\) که "تِمیز" تلفظ می شود و همان "تمیز" خودمان است.
حرف \(\text{U}\) صدای "او" می دهد. به عنوان مثال در ترکیه شهری هست که نامش \(\text{urfa}\) است و به شکل "اورفا" تلفظ می شود.
\(\text{Ü ü}\)
حرف \(Ü\) را شبیه "ایو" تلفظ کنید. البته تلفظ اصلی اش از این سخت تر است و متفاوت از آن است، اما برای شروع اینگونه با آن انس بگیرید. مثل اسم دخترانۀ \(\text{Fatmagül}\). دقت کنید که "فاطما گل" یا "فاطماگول" نیست، چیزی شبیه "فاطماگیول" است.
\(\text{V v}\)
حرف \(\text{V}\) دقیقاً صدای "و" می دهد. مثل نام شهر \(\text{Van}\) که "وان" تلفظ می شود. یا کلمۀ \(\text{Vatan}\) که "واتان" خوانده می شود و معنای "وطن" می دهد.
\(\text{Y y}\)
حرف \(\text{Y}\) مثل حرف "ی" بی صدای خودمان است، مثلا وقتی که می خواهیم کلمه ای را با حرف "ی" آغاز کنیم کاربرد دارد. مثل \(\text{yavaş}\) که "یاواش" تلفظ می شود و معنی "یَواش" می دهد.
\(\text{Z}\)
و اما آخرین حرفی که به آن می پردازیم حرف \(\text{z}\) است که آنها صدای "ز" می دهد و بسیار ساده است. مثل \(\text{Zarar}\) که "زارار" خواده می شود و همان "ضرر و زیان" خودمان است.
جمع بندی راجع به آموزش زبان ترکی استانبولی
در پایان امیدوارم این آموزش به کار شما آمده باشد. همانطور که خودتان هم متوجه شدید حروف الفبای ترکیه ای بسیار شبیه زبان انگلیسی هستند و مشابهات بین آن بسیار است. البته تفاوتهایی اساسی و مهم نیز دارند که باید روی آنها بیشتر وقت بگذارید و تمرین کنید. اگر هم نیاز به منابع آموزشی بیشتری دارید از آموزش مکالمه زبان ترکی استانبولی در سفر استفاده کنید.
جهت مشاهده آموزش های بیشتر در این زمینه و البته آموزش های بیشتر در سایر حوزه های فنی می توانید از سایت فرادرس بازدید نمایید. در این سایت می توانید موضوعات فراوانی در حوزه های برنامه نویسی، مهندسی نرم افزار، هوش مصنوعی، رباتیک، و ... را بیابید.
دسته بندی مطالب خوش آموز
نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)
دیدگاه خود را ثبت کنید: