در اینجا متن فایل های صوتی Listening 2.28 - 2.35 - 2.40 از کتاب American English File 1 را همراه با ترجمۀ آن و همینطور خود فایل صوتی اش در اختیار دارید.





\(\text{2.28}\)


راب: رسیدیم. اینجا دفتر است. و این هم کارن است.
جنی: سلام کارن.
راب: کارن، ایشون جنیفر زیلینسکی از دفتر نیویورک هستند.
کارن: سلام جنیفر.
جنی: از آشناییت خوشوقتم.
راب: کارن مدیر ماست. ما همه وابسته به اونیم.
کارن: شوخی می کنه.
راب: اما درسته!
کارن: آیا اولین باری هست که به انگلستان می آیید جنیفر؟
جنی: بله. اما اولین باری نیست که اروپا میام. در لهستان بستگانی دارم.
کارن: جداً؟ و کجای نیویورک زندگی می کنی؟
جنی: در منتهن. آیا نیویورک را می شناسی؟
کارن: بله. خواهرم در بروکلین زندگی می کنه.
جنی: من هم بستگانی در بروکلین دارم. خواهرت کجا زندگی می کنه؟
دنیل: جنیفر!
جنی: دنیل؟
دنیل: از اینکه بالاخره شما را ملاقات کردم خیلی خوشحالم. نوشیدنی میل دارید؟ چای، قهوه، آب؟
جنی: نه، ممنون.
دنیل: عالی. اوه، کارن. جلسۀ بعدی من کی هست؟
کارن: راس ساعت 12.
دنیل: خوبه، وقت داریم. اوکی، بفرمایید بریم دفتر من جنیفر.
جنی: متشکرم.
دنیل: راب بعداً با تو کار دارم.
راب: بله. حتماً.

\(\text{2.35}\)


آنا: اون کیه؟
ایزابل: دوست پسرمه، الکس.
آنا: خوش تیپه. چند سالشه؟
ایزابل: بیست و شش.
آنا: چکار می کنه؟
ایزابل: یک افسر پلیسه.
آنا: جداً؟ شغلشو دوست داره؟
ایزابل: آره، عاشق کارشه. و اینم پدرمه.
آنا: خیلی جوون به نظر می رسه.
ایزابل: خوب، پنجاه و پنج سالشه.
آنا: پنجاه و پنج بهش نمی خوره! آیا اون مادرته؟
ایزابل: نه، اون گلوریاست. مادرخوندمه.
آنا: آیا مهربونه؟
ایزابل: آره، عالیه. آرایشگره و موهای منم رایگان آرایش می کنه!
آنا: چه خوب! اون کیه؟
ایزابل: اون ناتالیه.
آنا: کی هست؟
ایزابل: دوست دختر داداشم.
آنا: زیباست!
ایزابل: اینطور فکر می کنی؟
آنا: بله. ازش خوشت نمیاد؟
ایزابل: نه خیلی زیاد. فکر می کنه خیلی باهوشه، اما واقعاً اینطور نیست.
آنا: چه کار می کنه؟
ایزابل: دانش آموزه. زبان اسپانیایی می خونه اما نمی تونه خیلی خوب صحبت کنه...

\(\text{2.40}\)


مصاحبه کننده: صبح چه ساعتی از خواب بیدار می شوی؟
اِمیلیا: (بخشی از ابتدای صحبت به زبان اسپانیایی است). من ساعت شش و نیم بیدار می شوم. من هیچ وقت نمی خواهم که بیدار شوم زیرا خیلی زود است.
مصاحبه کننده: آیا صبحانه می خورید؟
اِمیلیا: بله یک صبحانۀ سریع، و بعدش به مدرسه می روم.
مصاحبه کننده: چطور به مدرسه می روی؟
اِمیلیا: با اتوبوس. ما این اتوبوس های زرد مدرسه را داریم _ ما آنها را "لیبرس" می نامیم.
مصاحبه کننده: چه ساعتی مدرسه را آغاز می کنید؟
اِمیلیا: راس هشت. در اولین کلاس همه واقعاً خواب آلودند.
مصاحبه کننده: چندتا کلاس دارید؟
اِمیلیا: صبحها معمولاً پنج کلاس داریم اما گاهی اوقات شش کلاس می شود.
مصاحبه کننده: چه ساعتی ناهار می خورید؟
اِمیلیا: راس یک.
مصاحبه کننده: صبح خیلی طولانی ای است!
اِمیلیا: بله همینطوره. موقع ناهار خیلی گرسنه هستیم.
مصاحبه کننده: کجا ناهار می خورید؟
اِمیلیا: در مدرسه در کافه تریا ناهار می خوریم. ما فقط پنجاه دقیقه وقت داریم، بنابراین وقت زیادی برای استراحت کردن نداریم. ما فقط غذایمان را می خوریم و سپس به سمت کلاس بعدیمان می دویم.
مصاحبه کننده: بعدازظهرها چندتا کلاس دارید؟
اِمیلیا: در یک روز خوب فقط سه کلاس، در یک روز بعد پنج کلاس. بعد از کلاس دوم همه خسته اند و نمی توانیم بر روی آنچیزی که معلم به ما می گوید تمرکز کنیم.
مصاحبه کننده: چه ساعتی مدرسه تمام می شود؟
اِمیلیا: پنح و نیم.
مصاحبه کننده: آیا بعدش به خانه می روید؟
اِمیلیا: بستگی دارد. دوشنبه ها و چهارشنبه ها به کلاس های اضافی می روم تا برای آزمون ورودی کالج آماده شوم، و سه شنبه ها و پنج شنبه ها تمرین بسکتبال دارم.
مصاحبه کننده: وقتی خانه رسیدی چه کار می کنی؟
اِمیلیا: من فقط می خواهم استراحت کنم اما غیرممکن است. تکلیف و امتحان هایی دارم، بنابراین نیاز دارم که مطالعه کنم! بنابراین پشت میزم می نشینم و دوباره شروع به کار می کنم. بعد از شام به اتاقم برمیگردم و تا ساعت 11 یا گاهی اوقات دیرتر، مطالعه می کنم.
مصاحبه کننده: چه ساعتی به رختخواب می روی؟
اِمیلیا: حدود یازده و نیم. روی تختم دراز می کشم و به روز بعد و کلاسهایی که دارم فکر می کنم. خوشبختانه امروز جمعه است! فردا مدرسه نداریم!