هر چند نام بلاک چین با بیت کوین گره خورده است، اما واقعیت اینست که بلاک چین را می توان یکی از بزرگترین اختراعات دنیای فناوری نام برد. اختراعی که می تواند، آینده اینترنت، آینده دموکراسی، آینده ارتباطات بین مردم و سازمانها، آینده ارتباطات بین مردم و دولتها و ... را تغییر بدهد. به صورت خلاصه بلاک چین یک سیستم رای گیری بسیار مطمئن می باشد و بزرگترین مزیتی که بنده بر آن قائلم شفاف کردن امور و جلوگیری از دست کاری داده ها و آمارها می باشد.

مقدمه

قرن حاضر، بدون شک قرن اطلاعات می باشد، اطلاعات مختلف از قبیل اطلاعات مالی، اطلاعات آب و هوا، اطلاعات آمار جستجوهای کاربران در موتورهای جستجو، اطلاعات آمار فعالیتهای آنلاین کاربران، اطلاعات بانکهای مرکزی، اطلاعات فعالیتهای دولتی، اطلاعات فعالیتهای نهادهای مردمی و ... . خلاصه میلیونها رکورد اطلاعاتی به صورت روزانه در دنیا تولید می شوند و خیلی از اینها در سرورهای مختلفی که مربوط به سازمانها، دولتها و شرکتهای بزرگند ذخیره می گردند.

در حال حاضر این اطلاعات به صورت انحصاری در اختیار سازمانها، دولتها، شرکتهای بزرگ مثل گوگل و فیس بوک و ... می باشد. بدون شک امروزه اطلاعات یکی از ارزشمندترین منابع روی کره زمین می باشد. داشتن اطلاعات می تواند میلیاردها تومان درآمد ایجاد کند، چنانچه هم اکنون نیز این کار شده است. نگاهی به شرکتهای بزرگ فناوری دنیا بیندازید. گوگل، فیس بوک، اوبر و ...، براستی سرمایه این شرکتها که با آن به کسب درآمد می پردازند چیست، بدون شک اطلاعاتی که در اختیار دارند. اساسا در دولتها هم داشتن اطلاعات باعث می شود تا رانت های اطلاعاتی صورت پذیرد و خیلی ها صرفا به واسطه اینکه در زمینه ای از سایرین جلوتر هستند میلیاردها تومان درآمد کسب می کنند.

حال که با ارزش و اهمیت اطلاعات آشنا شدید به ادامه موضوع می پردازیم. مساله را با یک مثال ساده آغاز می کنم. چند سال پیش در ایران و در شبکه بانکی کشور توسط فردی به نام آقای خاوری یک اختلاس بزرگ به مبلغ 3 هزار میلیارد تومان انجام شد. البته قوه قضائیه با جدیت پیگیر این مساله می باشد و حتی از طریق رایزنی با دولت کانادا بدنبال استرداد ایشان به ایران و پیگیری مراحل قضایی پرونده ایشان می باشند. اما ببینیم چطور آقای خاوری فرصت این اختلاس را پیدا کرده است. مساله از آنجا ناشی می شود که اطلاعات مربوط به حسابهای بانکی و موجودی های مردم، اطلاعات مربوط به تسهیلات دریافت شده و پرداخت شده، همه و همه در پایگاه داده مرکزی بانکها قرار داشته اند و مردم و یا سازمانهای مردمی هیچ کنترلی روی آن ندارند. به غیر از مقامات مسئول و مدیران بانکی مربوطه کسی نمی داند چه خبر است، آیا براستی بانکی زیان می دهد، سود می دهد، و ... . اما چرا این مثال را زدم. در ادامه توضیح خواهم داد.

این که اطلاعات مهم و مخصوصا اطلاعات مالی، در پایگاه های داده مرکزی نگهداری شوند و کنترل آن در دست عده ای خاص باشد طبیعتا امکان تغییر داده ها و فرصت طلبی را به آقای خاوری و امثال ایشان می دهد. حال اگر مکانیزمی باشد که طی آن مکانیزم این مرکزیت داده های مهم از دست برود و به شکل غیر متمرکز و در کامپیوترهای مختلفی که مردم نیز بر آن نظارت داشته باشند، چه اتفاقی می افتد. اگر مکانیزمی باشد که امکان دسترسی داده ها را محال کند. اگر مکانیزمی باشد که با حفظ اسرار شخصی مردم، صرفا اطلاعات تراکنشها را در کامپیوترهای مختلف ثبت و رصد کند. مکانیزمی باشد که اگر به سپرده ای طبق فرمول تسهیلات، بیش از سقف مجاز تسهیلاتی پرداخته شود، مکانیزم صرفنظر از اینکه آن شخص چه کسی می باشد مانع این کار شود. مکانیزمی که بتوان قوانین را به صورت مدون به آن واگذار کرد و صرفا در صورتی که قوانین توسط تمامی کامپیوتر های غیر متمرکز موجود پذیرفته شود، اجازه ثبت آن را بدهد.

این مکانیزم همان بلاک چین می باشد. بلاک چین می تواند با استفاده از قوانین ریاضی و آمارگیری بین کامپیوترهای غیر متمرکز موجود با الگوریتم های ریاضی و رمز نگاری شده، مانع ایجاد تقلب شود. اساسا نه تنها در بانکها، در هر جایی که نیاز به شفافیت و کنترل سیستمی مطمئن و غیر متمرکز باشد، می توان از بلاک چین استفاده کرد. هر جا که نیاز به رای گیری باشد، بلاک چین می تواند به سادگی و با شیوه ای امن این مساله را مدیریت کند.

بلاک چین به زبان ساده چیست؟

بلاک چین مجموعه ای از کامپیوترهای غیر متمرکز برای ثبت اطلاعات، می باشند که صرفا و صرفا با یک قرارداد (پروتکل) مشخص از پیش نوشته شده کار می کنند. این شبکه تنها در صورتی اطلاعات را صحیح دانسته و ثبت می کند، که قرارداد (پروتکل) مربوطه رعایت شده باشد. مهمترین مساله در اینجا رعایت پروتکل است، اینجا دیگر انسانی تصمیم گرفته نمی شود و تصمیمات بر اساس آن قرارداد و با الگوریتم های ریاضی گرفته می شوند. البته انسانها قبل از آن با هم توافقاتی می کنند و قرارداد مربوطه را تنظیم می کنند. بعد از تنظیم قرارداد هیچ شخصی دیگر نمی تواند به تنهایی بر رعایت قرارداد کنترل داشته باشد و همه از بابت اینکه قرارداد صد در صد رعایت خواهد شد، اطمینان حاصل می کنند.

از آنجا که اطلاعات در بلاک چین، مرکزیت ندارند، هیچ نهادی به صورت مستقل نمی تواند داده ها را دستکاری کند. اساسا داده ها فقط و فقط با اجماع عمومی تمامی کامپیوتر ها اضافه می گردند و خارج از این محال است که داده جدیدی ثبت گردد و سندیت پیدا کند.

تصورش را بکنید، که چه پیشرفت شگرفی در ارتباط بین مردم و سازمانها، مردم و حکومتها، مردم و دولتها، دولتها با دولتها، کشورها با کشورها و ... می تواند صورت پذیرد.

در حال حاضر سرمایه گذاری های میلیاردی بر روی این تکنولوژی صورت پذیرفته است. اهمیت این تکنولوژی به حدی است که می تواند آینده جهان را تغییر بدهد.