متن زیر نویس فیلم :

آیا شما در انجام کارهای مختلف، واقعا به همان خوبی هستید که خودتان فکر می کنید؟
شما در مدیریت پول چقدر خوب هستید؟
در مورد خواندن احساسات مردم چی؟
در مقایسه با سایر افرادی که می شناسید، چقدر سالم هستید؟ (سلامتی دارید)
آیا در نوشتن املاء کلمات بهتر از حد میانگین هستید؟
دانستن اینکه ما چه شایستگی هایی داریم
و چه گونه مهارتهای در مقابل مهارتهای سایر مردم اندازه گیری می شود
بیش از تنها اعتماد به نفس است.
این به ما کمک می کند تا درک کنیم چه زمانی باید بتوانیم تصمیمات و غرایز خودمان را پیش ببریم
و چه زمانی که نیاز داریم، به دنبال مشاوره باشیم.
اما تحقیقات روانشناسی نشان می دهد که ما
در ارزیابی خودمان با دقت، خیلی خوب نیستیم.
در واقع، ما اغلب توانایی های خود را بیش از حد ارزیابی می کنیم.
محققان این پدیده را
اثر Dunning-Kruger می نامند.
ابن اثر با بیش از 100 مطالعه مختلف اثبات می کند که
مردم برای خودشان یک برتری خیالی متصور می شوند.
ما همواره خودمان را در مرتبه ای بهتر از دیگران را قضاوت می کنیم،
که این مساله قوانین ریاضی را نقض می کند.
در یک مطالعه تحقیقاتی از مهندسان دو شرکت نرم افزار خواسته شد تا عملکرد خود را ارزیابی کنند،
32 درصد از مهندسان در شرکت اول و 42 درصد از مهندسان شرکت دوم،
خود را در 5 درصد بهتر قرار دادند.
در یک مطالعه تحقیقاتی دیگر، 88 درصد از رانندگان آمریکایی
خود را به عنوان دارا بودن مهارت های رانندگی بیش از حد متوسط توصیف کردند.
تنها این موارد نیستند.
به طور متوسط، مردم تمایل دارند در بسیاری از رشته های متنوع
مانند سلامت، مهارت های رهبری و اخلاق فراتر از سایرین بدانند.
آنچه جالب توجه است، این است که کسانی که دارای کمترین توانایی ها هستند،
اعلب مهارتهای خود را تا حد زیادی بالاتر از سایرین می دانند.
افرادی که به لحاظ استدلال منطقی،
املاء و دستور زبان،
دانش مالی،
ریاضی،
هوش هیجانی،
اجرای آزمایش های پزشکی،
و در شطرنج، ضعیف هستند.
همگی تمایل دارند تخصص خود را تقریبا به همان اندازه که حرفه ای ها، انجام می دهند، ارزیابی کنند.
بیایید ببینیم چه کسی بیشتر از بابت این توهم ها، آسیب می بیند؟
متاسفانه، همه ما، چرا که اکثرا جیب های بی کفایتی داریم.
ما تشخیص نمی دهیم.
اما چرا؟
وقتی روانشناسان Dunning و Kruger اولین اثر را در سال 1999 توضیح دادند،
آنها استدلال کردند که افرادی که فاقد دانش و مهارت در حوزه های خاص هستند
دچار بلایی دوگانه می شوند.
اول اینکه دچار تصمیم گیریهای اشتباه می شوند.
و دوم اینکه به دلیل همان شکاف دانش، مانع از درک اشتباهات خودشان می شوند.
به عبارت دیگر، مانند بازیگران بدی هستند
که قادر هم نیستند بدانند چقدر بد دارند بازی می کنند.
به عنوان مثال، زمانی که محققان شرکت کنندگان
در یک مسابقات مناظره ای در کالج را مطالعه کردند،
25٪ از تیم ها در دور مقدماتی
از هر پنج بازی تقریبا چهار امتیاز را از دست دادند.
اما تقریبا 60% از آنها فکر می کنند که برنده خواهند شد.
بدون درک قوی از قوانین بحث،
دانش آموزان به سادگی نمی توانند تشخیص بدهند
که چگونه اغلب استدلالهای آنها با شکست مواجه می شود.
اثر Dunning-Kruger یک سوال از خود نیست که ما را به ضعف های ما متهم کند.
مردم معمولا زمانی که بتوانند مساله ای را نقد کنند، کمبود خود را می پذیرند.
در یک مطالعه دیگر، دانش آموزانی که ابتدا در یک دوره منطق شرکت کردند
و سپس در مسابقه مناظره شرکت کردند،
کاملا تمایل داشتند که اجرای اصلی خود را به عنوان یک افتضاح در نظر بگیرند.
به همین دلیل ممکن است افرادی که دارای تجربه و تخصص متوسط هستند،
اغلب اعتماد به نفس کمتری در توانایی های خود داشته باشند.
زیرا آنها به اندازه کافی می دانند که چیزهای زیادی را هنوز نمی دانند.
در همین حال، کارشناسان تمایل دارند تا بدانند که چقدر آگاه هستند.
اما اغلب اشتباه دیگری می کنند:
آنها فرض می کنند که هر کس دیگری نیز به اندازه آنها آگاه است.
نتيجه اين است که مردم، هرچند که در کاری، بی کفایت باشند
و يا بسيار ماهر باشند، اغلب در يک حباب تصور غلط گیر می افتند.
وقتی آنها غیر متخصص هستند، نمی توانند نقص های خود را ببینند.
هنگامی هم که آنها فوق العاده شایسته هستند،
آنها درک نمی کنند که توانایی های آنها غیر معمول است.
با این حساب، اگر اثر Dunning-Kruger برای کسانی که آن را تجربه می کنند نامرئی است،
چه کاری می توانید انجام دهید تا بدانید در چیزهای مختلف چقدر خوب هستید؟
اولا، از دیگران بازخورد بگیرید، و آن را در نظر بگیرید،
حتی اگر شنیدن آن سخت باشد.
نکته دوم، و مهمتر اینست که همیشه یادگیری را ادامه دهید.
هر چقدر که دانش ما بیشتر می شود،
حفره های مربوط به بی کفایتی های ما برای ما بیشتر مشخص می شوند .
شاید این ضرب المثل قدیمی به راحتی همه این مسائل را بازگو می کند :
وقتی با یک احمق بحث می کنید،
ابتدا اطمینان حاصل کنید که شخص مقابل شما هم همان کار را انجام نمی دهد.