خوش آموز درخت تو گر بار دانش بگیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را
private IP address یا IP Address لوکال چیست
IP address های private، آدرس هایی رزرو شده و محفوظی هستند که در دنیای اینترنت کاربردی ندارند و در اینترنت اصلا Route نمی شوند و هیچ اعتبار و Credential ای در دنیای اینترنت ندارند. private IP address ها فقط در شبکه های خصوصی یا همان LAN ها مورد استفاده قرار می گیرند و در دنیای اینترنت اصلا نمی توان از این ip ها استفاده کرد. IP Address به صورت کلی نمایانگر شماره شبکه و شماره Host در آن شبکه یا LAN است پس دو Host در یک شبکه نمی تواند شماره شبکه و شماره Host یکسانی داشته باشد که در غیر اینصورت conflict بین آنها رخ می دهد. با توجه به ماهیت IPv4 که محدودیت در آن وجود دارد، سازمان IANA که متولی این امر در دنیاست بلاکی از IP Address ها را رزرو کردده که در هرچ جایی(منظور اینترنت است) مورد استفاده قرار نمی گیرد و در شبکه های داخلی و خصوصی می توان از این ip ها استفاده کرد و برای استفاده از آنها نیاز به پرداخت هزینه و ثبت نام نیست. از private IP address ها هم در شبکه های کوچک منازل و شرکت ها و هم در شبکه های در Scale بزرگ در سازمان ها و شرکت ها می توان استفاده کرد. با تخصیص ip address به هر یک از host های موجود در شبکه داخلی ارتباط آنها با هم میسر می شود ولی با این ip ها نمی توان وارد اینترنت شد چون همانطور که گفته شد این ادرس ها در اینترنت اعتبار ندارند و برای اینکه بتوان با اینترنت ارتباط گرفت نیاز به Network Address Translation یا NAT است.
محدوده private IP addresses ها در کلاس های مختلف IP ها متفاوت است(در دوره نتورک پلاس حتما آموخته اید که ipv4 ها به کلاس های مختلفی تقسیم بندی شده اند). این محدوده private IP addresses کمک می کند تا بتوانید فضای ip مشخصی را در شبکه داخلی مورد استفاده قرار دهید.
اهمیتPrivate IP Address هادر شبکه های مدرن:
درک این نکته خصوصا برای دوستانی که تازه وارد دینای شبکه و IT شده اند بسیار مهم است. از آنجایی که private IP address در دنیای اینترنت Routable و قابل مسیریابی نیستند پس فضایprivate IP address این امکان را برای ما فراهم می کند تا شبکه LAN یا خصوصی ما خود را در پست Router یا Firewall ای که ارتباط دهنده شبکه داخلی با اینترنت است پنهان بمانند. خب، حالا که این محدوده از IP ها در اینترنت استفاده نمی شوند سیستم ها و کلاینت های شبکه داخلی چگونه باید به اینترنت دسترسی داشته باشند؟ قبلا هم گفته شد که از تکنیک NAT یا network address translation برای این منظور استفاده می شود. NAT روی فایروال یا روتری که در لایه Edge شبکه قرار گرفته و یک پای آن در اینترنت و دیگری در شبکه داخلی است، فعال می شود(Admin باید NAT را روی فایروال یا روتر Config کند) و بدین ترتیب Host های موجود در شبکه داخلی قادر به برقراری ارتباط با دنیای اینترنت خواهند شد. تعداد بسیار محدودی از آدرس های IP عمومی(IP Valid یا IP Public) را در فضای آدرس IPv4 داریم چرا که IPV4 آدرس های 32 بیتی هستند پس این محدودیت یکی از دلایلی است که نمی توان به هر دستگاهی در دنیا فقط یک IP Address Publc تخصیص داد چون با کمبود IPV4 مواجه هستیم. شبکه های داخلی که از مودم، روتر یا فایروال استفاده می کنند با تکنیک NAT قادر خواهند بود تا پا به اینترنت بگذارند. بدین صورت که یک IP Address Public روی اینترفیس روتر یا فایروال که با اینترنت ارتباط دارد تخصیص داده می شود(که این ip address توسط ISP تخصیص داده می شود و ما نمی توانیم این IP را اختصاص دهیم) سپس هر سیستمی که در شبکه داخلی قرار داشته باشد از این IP Address public برای دسترسی به اینترنت استفاده می کند و به نوعی مشترکا همه سیستم های شبکه داخلی از این ip استفاده می کنند. پس بدین ترتیب دستگاه های بسیار زیادی در شبکه داخلی با این تکنیک می توانند با اینترنت ارتباط برقرار کنند. محدوده یا بلوک private IP address ها برای ما این امکان را فراهم می کنند که ما شبکه های خصوصی خود را داشته باشیم و هر جا که نیاز بود سیستمی از شبکه داخلی به اینترنت دسترسی داشته باشد، NAT به راحتی این امکان را برای آن فراهم می کند.
چه Private IP Address هایی را می توان در شبکه داخلی مورد استفاده قرار داد؟
واقعا محدوده private IP address ها به چه صورت است؟ آیا باید از private IP address های موجود در Class A و Class B و Class C استفاده کرد؟ این کاملا به تعداد شبکه هایی که نیاز دارید ایجاد کنید و تعداد دستگاه هایی که برای اتصال به شبکه نیاز دارید، بستگی دارد. در کلاس A از محدوده 10.X.X.X می توانید استفاده کنید و همانطور که می بینید محدوده بسیار بزرگی هم است. در کلاس B از محدود 172.16.X.X تا 172.31.X.X می توانید استفاده کنید این هم محدود بسیار بزرگی است. در کلاس C هم می توانید از 192.168.X.X استفاده کنید.
در مورد تمام این مواردی که در داین پست با شما صحبت شد در دوره نتورک پلاس که بصورت ویدئویی در سایت قرار گرفته بحث کرده ایم که برای این منظور می توانید به این لینک مراجعه کنید.
محدوده private IP addresses ها در کلاس های مختلف IP ها متفاوت است(در دوره نتورک پلاس حتما آموخته اید که ipv4 ها به کلاس های مختلفی تقسیم بندی شده اند). این محدوده private IP addresses کمک می کند تا بتوانید فضای ip مشخصی را در شبکه داخلی مورد استفاده قرار دهید.
اهمیتPrivate IP Address هادر شبکه های مدرن:
درک این نکته خصوصا برای دوستانی که تازه وارد دینای شبکه و IT شده اند بسیار مهم است. از آنجایی که private IP address در دنیای اینترنت Routable و قابل مسیریابی نیستند پس فضایprivate IP address این امکان را برای ما فراهم می کند تا شبکه LAN یا خصوصی ما خود را در پست Router یا Firewall ای که ارتباط دهنده شبکه داخلی با اینترنت است پنهان بمانند. خب، حالا که این محدوده از IP ها در اینترنت استفاده نمی شوند سیستم ها و کلاینت های شبکه داخلی چگونه باید به اینترنت دسترسی داشته باشند؟ قبلا هم گفته شد که از تکنیک NAT یا network address translation برای این منظور استفاده می شود. NAT روی فایروال یا روتری که در لایه Edge شبکه قرار گرفته و یک پای آن در اینترنت و دیگری در شبکه داخلی است، فعال می شود(Admin باید NAT را روی فایروال یا روتر Config کند) و بدین ترتیب Host های موجود در شبکه داخلی قادر به برقراری ارتباط با دنیای اینترنت خواهند شد. تعداد بسیار محدودی از آدرس های IP عمومی(IP Valid یا IP Public) را در فضای آدرس IPv4 داریم چرا که IPV4 آدرس های 32 بیتی هستند پس این محدودیت یکی از دلایلی است که نمی توان به هر دستگاهی در دنیا فقط یک IP Address Publc تخصیص داد چون با کمبود IPV4 مواجه هستیم. شبکه های داخلی که از مودم، روتر یا فایروال استفاده می کنند با تکنیک NAT قادر خواهند بود تا پا به اینترنت بگذارند. بدین صورت که یک IP Address Public روی اینترفیس روتر یا فایروال که با اینترنت ارتباط دارد تخصیص داده می شود(که این ip address توسط ISP تخصیص داده می شود و ما نمی توانیم این IP را اختصاص دهیم) سپس هر سیستمی که در شبکه داخلی قرار داشته باشد از این IP Address public برای دسترسی به اینترنت استفاده می کند و به نوعی مشترکا همه سیستم های شبکه داخلی از این ip استفاده می کنند. پس بدین ترتیب دستگاه های بسیار زیادی در شبکه داخلی با این تکنیک می توانند با اینترنت ارتباط برقرار کنند. محدوده یا بلوک private IP address ها برای ما این امکان را فراهم می کنند که ما شبکه های خصوصی خود را داشته باشیم و هر جا که نیاز بود سیستمی از شبکه داخلی به اینترنت دسترسی داشته باشد، NAT به راحتی این امکان را برای آن فراهم می کند.
چه Private IP Address هایی را می توان در شبکه داخلی مورد استفاده قرار داد؟
واقعا محدوده private IP address ها به چه صورت است؟ آیا باید از private IP address های موجود در Class A و Class B و Class C استفاده کرد؟ این کاملا به تعداد شبکه هایی که نیاز دارید ایجاد کنید و تعداد دستگاه هایی که برای اتصال به شبکه نیاز دارید، بستگی دارد. در کلاس A از محدوده 10.X.X.X می توانید استفاده کنید و همانطور که می بینید محدوده بسیار بزرگی هم است. در کلاس B از محدود 172.16.X.X تا 172.31.X.X می توانید استفاده کنید این هم محدود بسیار بزرگی است. در کلاس C هم می توانید از 192.168.X.X استفاده کنید.
Automatic Private IP Addressing (APIPA)
در مورد تمام این مواردی که در داین پست با شما صحبت شد در دوره نتورک پلاس که بصورت ویدئویی در سایت قرار گرفته بحث کرده ایم که برای این منظور می توانید به این لینک مراجعه کنید.
دسته بندی مطالب خوش آموز
نمایش دیدگاه ها (0 دیدگاه)
دیدگاه خود را ثبت کنید: