Metrics مقدار cost یا ارزش، مورد استفاده توسط روترها برای تعیین بهترین مسیر به یک destination network یا شبکه مقصد است. عوامل متعددی در dynamic routing protocols دخیل هستند یا کمک می کنند تا بهترین و کوتاه ترین مسیر به مقصد خاص انتخاب شود. این عوامل به عنوان Metric شناخته می شوند.


برای برخی از پروتکل های مسیریابی، ممکن است این Metric تغییر نکند و همینطور ثابت بماند و برای سایر پروتکل های مسیریابی این مقادیر ممکن است توسط Administrator تغییر کند و تخصیص داده شود. رایج ترین مقادیر متریک hopcount، bandwidth، delay، reliability، load و cost است که با هم به بررسی اینها می پردازیم.

hop

یک hop، یک مقدار metric است که برای اندازه گیری فاصله بر اساس تعداد شبکه ها یا روترهای سر راه که باید بسته اطلاعاتی از آنها عبور کند، استفاده می شود. هر بار یک روتر یک بسته اطلاعاتی را روی خط قرار میدهد، فاصله این روتر تا روتر بعد را Hopcount گفته می شود و هر کدام از روترها در واقع یک hop هستند. Routing protocol ها به مقدار metric را مشاهده می کنند سپس بهترین مسیر یا مطلوب ترین مسیر را آنهم در شرایطی که برای مقصد مورد نظر چندین مسیر وجود داشته باشد را بررسی می کنند که حداقل یکی از این شرایطی که بررسی خواهند کرد، تعداد hop های سر راه است.
Routing protocol هایی که فقط تمرکزشان به تعدا hop ها یا تعداد روترهای سر راه است، همیشه بهترین مسیر شبکه ای را انتخاب نمی کنند. اینکه از یک مبدا تا یک مقصد خاص، روترهای کمتری در سر راه قرار داشته باشد، الزاما آن مسیر، مسیر بهتری نیست. لطفا به تصویر زیر دقت کنید. برای رسیدن A به B، شاید مسیر بالا کوتاه هر باشد ولی واقعیت امر این است که پهنای باند خیلی کم است و در حالی که در مسیر پایین، تعداد روترهای سر راه بیشتر است ولی پهنای باند هم بیشتر است. پروتکل های مسیریابی که معیار انتخاب بهترین مسیر در آنها فقط تعداد روترهای سر راه است سایر مقادیر متریک را در تشخیص بهرین مسیر به حساب نخواهند آورد.



در Routing protocol هایی که Distance Vector هستند، تعداد روترهای سر راه اهمیت زیادی دارد و نهایتا 15 روتر می تواند سر راه قرار بگیرد.

Bandwidth

پهنای باند یا Bandwidth هم عامل دیگری برای محاسبه متریک است. Routing protocol هایی که پهنای باند لینک برای آنها اهمیت دارد، از این عامل هم برای متریک استفاده می کنند. واحد Bandwidth که در شبکه مورد استفاده است و از آن استفاده می شود، Bit per seccond است. Links های که نرخ انتقال اطلاعات آنها، از قبیل گیگابیت را پشتیبانی می کنند نسبت به لینک های که سرعت کمتری دارند(مثلا 56kb)، ارجحیت بیشتری دارند. این پروتکل ها ظرفیت پهنای باند هر لینک را از شروع تا پایان در نظر می گیرند و مسیری که پهنای باند بیشتر و بالاتری دارد به عنوان مسیر ارجح تر شناخته می شود.



در تصویر فوق با اینکه مسیر پایینی طولانی تر است ولی از آنجایی که پهنای باند بالایی دارد، پس همان در نظر گرفته می شود. مسیر بالا، سه hop دارد و مسیر پایین 4 هاپ دارد. از آنجایی که یکی از لینکهای مسیر بالایی پهنای باند 56kb ای دارد، همین امر باعث می شود که مسیر پایین تر علیرغم طولانی تر بودن ترجیح داده شود.

Delay

واحد Delay، میکروثانیه است که نماد آن μ است. Delay در واقع نشان دهنده مقدار زمان لازم برای پردازش، صف ، و ارسال یک بسته اطلاعاتی روی لینک است. پروتکل هایی که از این متریک استفاده می کنند باید مقدار delay را برای تمام لینک ها در تمام طول مسیر مشخص کنند. مسیر با کمترین ترافیک و Delay، به عنوان مسیر بهتر شناسایی می شود.

Reliability

اگر چه این متریک ممکن است توسط Admin، به عنوان یک مقدار ثابت پیکربندی شود، اما معمولا به صورت داینامیک در یک فریم خاص زمانی، مثلا 5 ثانیه اندازه گیری می شود. روترها لینک های متصل شده، گزارش مشکلات(مثلا link failures)، ارورهای interface، datagrams های از دست رفته و گم شده و غیره را در نظر می گیرند. لینک هایی که از این مشکلات زیاد دارند نتیجتا قابلیت اطمینان کمتری دارند یا Reliable نیستند. از آنجا که شرایط شبکه به طور مداوم در حال تغییر است، قابلیت اطمینان لینک تغییر خواهد کرد. این مقدار بصورت کلی با 255 درصد حساب می شود. 255 دارای بیشترین Reliability و 1 کمترین Reliability را دارد.



مسیرهای پایین، شامل لینکهایی است که کمتر از مسیر بالایی قابل اعتماد هستند.

Load

Load یک مقدار متغیر است که عموما بصورت 5 ثانیه ای اندازه گیری می شود که نشان می دهد بار ترافیکی بیش تر از ظرفیت لینک خاص است. میزان ترافیک اشغال در لینک در طول این فریم زمانی به عنوان درصد از ظرفیت کل لینک است. مقدار 255 معادل 100٪ استفاده یا load است هرچه مقدار آن بالاتر باشد، بار ترافیکی (استفاده از پهنای باند) در این بیشتر لینک است. با افزایش ترافیک، این مقدار افزایش می یابد. مقادیر نزدیک به 255 نشاندهنده تراکم و ازدحام بوده و مقادیر پایین تر هم بالطبع تراکم کمتری روی لینک وجود دارد. این مقدار می تواند به صورت دستی توسط ادمین به عنوان یک مقدار استاتیک و ثابت پیکربندی شود یا ممکن است به صورت داینامیک ردیابی شود تا بتواند آن را به عنوان الگوهای ترافیک در تغییر شبکه تنظیم کند.



مسیر بالایی شامل سه لینک است. دو مورد آخر مقدار load 128 را نشان میدهد که نشان دهنده استفاده 50 درصدی از پهنای باند است. مسیر پایین تر دارای مقادیر load کمترd است و مسیر بهتر و ارجح تر است. مهم است که به یاد داشته باشید که با افزایش ترافیک، مقدار load هم در لینک افزایش خواهد یافت و این مقدار با تغییر الگوهای ترافیکی تغییر می کند. Routing protocol ها با استفاده از این مقدار می توانند مسیر جایگزین یا بک آپ را در طول زمانی که مسیر ترافیک و بار زیادی دارد را تشخیص دهند و از مسیر بک آپ استفاده کنند.

Cost

ادمین ها روشی را که روتر ها تصمیم گیری می کنند را با تعیین مقادیر متریک دلخواه بر روی لینک ها تغییر داده و اعمال کنند.


دوره آموزشی سیسکو CCNA