در این مطلب به درک مفاهیم DNS Forwarders و Root Hints در ویندوز DNS Server می پردازیم. در شبکه های سازمان ها و شرکت ها یکی از زیر ساخت هایی که نصب و راه اندازی می شود DNS server است. با کمک DNS server درخواست های تحلیل نام کاربران پاسخ داده می شود. درخواست های تحلیل نام کاربران می تواند متوجه هاست های درون سازمان و یا هاست های اینترنتی باشد که وقتی درخواست برای بیرون سازمان یا اینترنت باشد، این تحلیل نام ها توسط Forwarder ها و یا Root hint ها انجام می شود.


زمانیکه ما در مورد DNS Forwarders و Root Hints صحبت می کنیم بدان معناست که در مورد query forwarding بحث می کنیم. forwarding فقط در شرایطی اتفاق می افتد که DNS Server نتواند با استفاده از داده ها و یا local cache خود یک کوئری یا درخواست تحلیل نام را resolve کند. معمولاً هنگامی رخ می دهد که برای یک نام خارجی که در خارج از zones پیکربندی شده در DNS است، کوئری بدست DNS Server می رسد. مثلا کاربر در سیستم خود خود قصد وارد شدن به ستیا اینترنتی را دارد که مشخصات و اطلاعات تحلیل نام آن سایت در Zone های پیکربندی شده در DNS Server لوکال ما وجود ندارد و درخواست باید توسط DNS های اینترنتی یا root hint ها تحلیل شود.




در نمودار فوق، می توانید ببینید که DNS Forwarders و Root Hints در تحلیل نام چه مشارکتی دارند. DNS Forwarders خودشان لیستی از DNS Server ها هستند که می توانند به عنوان کمک برای resolve کردن کوئری استفاده شوند. DNS Forwarders ها می توانند یک سرور دیگر در شبکه لوکال یا در شبکه خارجی باشند. تنها نکته قابل تامل این است که سرورها از طریق شبکه باید بتوانند با هم ارتباط داشته باشند و ترافیک DNS توسط فایروال های بین مسیر فیلتر نشده باشد.
Root hint ها هم لیستی از name server های معتبر برای root DNS name ها در اینترنت هستند. در نمودار فوق، می توانید Root Hints ها را به عنوان آخرین گزینه برای تحلیل نام را ببینید. DNS Server تنها درصورت Root Hints ارتباط برقرار می کند که Forwarders ای وجود نداشته باشد و یا در دسترس نباشد و یا اینکه نتواند کوئری را Resolve کند. همین امر منجر خواهد شد که روند تحلیل نام مدت زمان بیشتری به طول بیانجامد چرا که با استفاده از Root Hints باید منتظر نتیجه سایر مراحل باشید.
از نظر End user یا کاربر نهایی، فوروارد به DNS Forwarder ها و Root Hints ها نتیجه یکسانی دارند. در حالیکه مطابق با آنچه که در تصویر فوق مشاهده می کنید، DNS Forwarders و Root Hints در رسیدگی به query کمی متفاوت عمل می کنند. DNS Forwarder درخواست ورودی را به صورت بازگشتی یا recursive مدیریت می کند. این بدان معناست که وقتی Forwarder یک کوئری ارسال شده را دریافت می کند، از طرف اولین سرور DNS جستجو می کند. Root Hints ها همیشه به صورت تکراری کار می کند. این بدان معناست که Root Hints فقط به یک سرور معتبر برای یک نام اشاره می کند و اجازه می دهد اولین DNS Server کوئری خود را مستقیماً از سرور مرجع، Resolve کند.
برای تعیین DNS Forwarders کافیست از DNS Server تان در ویندوز سرور Properties بگیرید. سپس به تب Forwarders بروید.



از طرف دیگر، Root Hints ها به صورت پیشفرض پس از نصب هر DNS Server بصورت استاندارد وجود دارند. در همین فرم تصویر فوق به تب Root Hints بروید تا لیستی از root hints ها را مشاهده کنید.


مواجه شدن و برخورد با DNS Forwarders و Root Hints، مواردی هستند که به عنوان یک Administrator نمی توانید از آنها چشم پوشی کرده و نادیده بگیرید. پس درک این دو برای کار کردن راحت تر الزامی است.